تعيين وضعيت ارتباط حرفه‌اي كاركنان پرستاري بخش‌هاي كودكان و نوزادان با همكاران در بيمارستان شهداي خليج فارس بوشهر، در سال 1398

Determining Professional Relationship between Pediatric Nursing Staff with Colleagues in Bushehr Persian Gulf Hospital in 2019

در نظام ارائه‌ي خدمات بهداشتي و درماني، ارائه‌دهندگان خدمات، با طيفي وسيع از مراجعان روبه‌رو هستند كه با هر يك، بايد به روشي خاص ارتباط برقرار كنند. اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت مهارت‌هاي ارتباطي كاركنان پرستاري كودكان و نوزادان با همكاران انجام شد. اين پژوهش توصيفي‌تحليلي، از نوع مقطعي، در ميان 110 نفر از كاركنان پرستاري بخش‌هاي كودكان و نوزادان بيمارستان شهداي خليج فارس بوشهر، در سال 1398 انجام گرفت. نمونه‌گيري به روش سرشماري بود. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسش‌نامه‌ي مهارت‌هاي ارتباطي، شامل دو بخش جمعيت‌شناختي و گويه‌هاي خودارزشيابي مهارت‌هاي برقراري ارتباط پرستار با همكاران بود. روايي و پايايي پرسش‌نامه تأييد شد. آناليز داده‌ها با نرم‌افزار آماري SPSS، نسخه‌ي 21 و با استفاده از آزمون تي مستقل، هم‌بستگي پيرسون و آناليز واريانس يك‌طرفه در سطح معني‌داري 0/05 انجام گرفت. ميانگين نمرات ارتباط حرفه‌اي 54.33 ± 7.26، در حد نسبتاً مطلوب بود. نتايج نشان داد كه بين نمرات ارتباط حرفه‌اي و سن، سابقه‌ي كار، مدرك تحصيلي، نوع استخدام، نوع مسئوليت، ميزان علاقه به حرفه و وضعيت تأهل، ارتباط آماري معني‌دار نبود؛ اما بين ميانگين نمرات ارتباط حرفه‌اي با بخش محل خدمت (0/013>p) و شيفت كاري (0/020>p) ارتباط آماري معني‌دار بود. بيشترين نمره‌ي ارتباط حرفه‌اي، 83/58، در دفتر پرستاري و كمترين نمره، 50/21، در بخش اورژانس اطفال بود. هم‌بستگي پيرسون بين سن و سابقه‌ي كاري با ميانگين نمره‌ي ارتباط حرفه‌اي مثبت بود و بيشترين نمره‌ي ارتباط حرفه‌اي، مربوط به كاركناني بود كه باسابقه و به‌صورت شيفت در گردش مشغول به فعاليت بودند. با توجه به يافته‌هاي مطالعه‌ي حاضر، وضعيت ارتباط حرفه‌اي در ميان كاركنان پرستاري كودكان و نوزادان، نسبتاً مطلوب بود و لذا، بر اساس نتايج، پيشنهاد مي‌شود مسئولان و برنامه‌ريزان پرستاري، براي ارتقاي ارتباط حرفه‌اي پرستاران، برنامه‌ريزي و تلاش كنند.

Communication skills are recognized as an essential part of nursing services and as they are faced with an extended range of referees, they have to communicate with them in a specific way. This study was performed to determine the communication skills of nursing staff of pediatric wards with their colleagues. This descriptive-analytic study as cross-sectional was performed on 110 nursing staff of pediatric wards from Persian Gulf’s hospital during 2019, in Bushehr, Iran, by using census sampling method. Data collection tool was a communication skills’ questionnaire including demographic part and items for self assessing communication skills of nurses with their colleagues. The validity and reliability of the questionnaire were confirmed in previous studies. Data were analyzed by SPSS software using independent t-test, Pearson correlation and one-way ANOVA at the significant level of 0.05. The mean score of professional communication was 54.33 ± 7.26 which was relatively significant. Scores of professional communication were not statistically associated with age, work experience, educational degree, employment status, type of responsibility, interest to job and marital status. The results showed statistically significant relationship between the mean scores of professional relationship with workplace (p <0.013) and shift work (p <0.020). The highest professional communication score was 58.83 in the nursing office and the lowest score was 50.21 in the pediatric emergency department. The Pearson correlation between age and work experience was positive with the mean score of professional communication, and the highest score of professional communication was related to staff working in shift work. According to the findings of the present study, the status of professional communication among nursing staff of pediatric wards was relatively desirable and therefore, based on the results, it is suggested that nursing authorities and planners plan and endeavor to enhance nurses' professional communication.