مقايسه سبك‌هاي تصميم‌گيري، تنظيم شناختي- هيجاني و سازگاري اجتماعي در مادران داراي فرزند اتيسم و مادران داراي فرزند عادي

مقدمه: داشتن كودك مبتلا به اتيسم براي اعضاي خانواده موقعيتي تنش زاست كه ممكن است، سبب انواع مشكلات روان شناختي در اعضاي خانواده اين كودكان شود. هدف پژوهش حاضر مقايسه سبك هاي تصميم گيري، تنظيم شناختي-هيجاني و سازگاري اجتماعي در مادران داراي فرزند اتيسم و مادران داراي فرزند عادي شهر خرم آباد بود. روش كار: پژوهش حاضر از لحاظ روش مبتني بر روش علي مقايسه اي مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر، كليه مادران داراي فرزند اتيسم (به تعداد 56 نفر) و مادران داراي فرزند عادي در سال تحصيلي 99-1398 كه فرزندان آن ها در بازه سني 7 تا 11 سال مي باشد، هستند. بر اين اساس ٥٠ نفر زن مادر داراي فرزند اتيسم به روش سرشماري و ٥٠ زن داراي فرزند عادي به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش، پرسشنامه هاي سبك هاي تصميم گيري اسكات و بروس، تنظيم شناختي-هيجاني گراس و جن و پرسشنامه سازگاري اجتماعي بل بود. داده ها با استفاده از تحليل واريانس چندمتغيره و تك متغيره به وسيله نرم افزار SPSS نسخه ي 19 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: تحليل داده ها نشان داد، بين انواع سبك هاي تصميم گيري، تنظيم شناختي-هيجاني و سازگاري اجتماعي مادران داراي فرزند اتيسم و مادران داراي فرزند عادي تفاوت معناداري وجود دارد (p 0.001). نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش مي توان گفت، مادران داراي كودك اتيسم نسبت به مادران داراي كودك عادي نارسايي هاي بيش تري در تصميم گيري، تنظيم هيجاني و سازگاري اجتماعي دارند.