تصويرسازي حركتي در كودكان مبتلا به اختلال طيف اتيسم با عملكرد بالا

تصويرسازي حركتي، زمينه ويژه‌اي براي تكرار حركات فراهم مي‌كند. اين قابليت در كودكان با رشد بهنجار در تحقيقات متعددي بررسي شده است؛ اما در زمينه تصويرسازي حركتي كودكان با اختلال طيف اتيسم، اطلاعات كمي وجود دارد.، لذا هدف تحقيق حاضر بررسي اين مولفه در كودكان مبتلا به اختلال طيف اتيسم 8 تا 12 سال با عملكرد بالا در مقايسه با همتايان داراي رشد بهنجار بود. بدين منظور 40 كودك با اختلال طيف اتيسم و 40 كودك با رشد بهنجار كه از نظر سن، سطح هوش با يكديگر منطبق بودند، به صورت هدفمند و دردسترس انتخاب شدند. جهت بررسي تصويرسازي حركتي، از پارادايم چرخش دست در قالب نرم افزار سه بعدي استفاده شد. به منظور تحليل داده ها از دو آزمون تحليل واريانس مركب و آزمون يومان ويتني استفاده گرديد. يافته‌هاي تحقيق حاضر تاييد كرد كودكان گروه اتيسم همانند گروه با رشد بهنجار قادر به استفاده از اين قابليت بودند ؛ هرچند اين بهره برداري با دقت‌ كمتر و صرف زمان بيشتري نسبت به همتايان عادي صورت پذيرفت . به گونه‌اي كه در متغير زمان واكنش و تعداد خطاي مربوط به محرك هاي ارائه شده، گروه اتيسم عملكرد ضعيف‌تري نسبت به همتايان با رشد بهنجار خود داشتند. نتايج پيشنهاد مي‌نمايد هر چند بروز اختلال مي‌تواند بر عملكرد شناختي زيربناي رفتارهاي حركتي در اين كودكان تاثير داشته باشد، اما ظرفيت‌هاي مورد نياز به منظور يادگيري و رشد مهارت‌هاي حركتي در اين كودكان به نحو مطلوب وجود داشته و در راستاي اهداف توانبخشي و ارتقاء عملكرد آن‌ها، قابل استفاده مي‌باشد.