مقايسه اثربخشي فرزندپروري مبتني برمهارت‌هاي سازماندهي و فرزندپروري ذهن‌آگاهانه بر روابط والد-كودك و علائم كودكان با اختلال نارسايي‌توجه/ بيش‌فعالي

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي فرزندپروري مبتني برمهارت‌هاي سازماندهي و فرزندپروري ذهن‌آگاهانه بر روابط والدكودك و علائم كودكان با اختلال نارسايي‌توجه/ بيش‌فعالي بود. اين مطالعه از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و پيگيري بود. جامعه‌آماري شامل كليه كودكان 810 سال با اختلال نارسايي‌توجه/ بيش‌فعالي هستند‌كه در سال 13971398در مدارس عادي شهر اصفهان مشغول به تحصيل بودند در اين پژوهش 45 دانش‌آموز پسر با اختلال نارسايي‌توجه/ بيش‌فعالي كه بر اساس نظر روانپزشك كودكان و چهارمين ويرايش مقياس سوانسون‌ نولان و پلهام(SNAPIV)، مبتلا به اختلال نارسايي‌توجه/ بيش‌فعالي تشخيص داده‌شدند به صورت نمونه‌گيري‌خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب‌شدند. يك گروه آزمايش 11 جلسه آموزش فرزندپروري مبتني بر مهارت‌ هاي‌سازماندهي وگروه آزمايش ديگر 8 جلسه فرزندپروري‌ذهن آگاهانه دريافت‌كردند. در سه مرحله پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري، چهارمين ويرايش مقياس سوانسون‌ نولان و پلهام(SNAPIV) ومقياس رابطه والد كودك (CPRS) بر روي آن‌ها اجرا گرديد.‌ داده‌ها با استفاده از تحليل‌واريانس با اندازه‌گيري‌مكرر مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت. نتايج پژوهش نشان‌داد كه فرزندپروري ذهن‌آگاهانه در مقايسه با فرزندپروري مبتني برمهارت‌هاي سازماندهي بر روابط والدكودك در مرحله پس‌آزمون تأثير‌معناداري داشته‌است واين تأثير در مرحله پيگيري نيز باقي‌مانده است(0.05≤P). همچنين فرزندپروري مبتني بر مهارت هاي سازماندهي بر نارسايي‌توجه و نيز نارسايي‌توجه/ بيش‌فعالي كل در مرحله پس‌آزمون تأثير معناداري داشته‌است واين تأثير در مرحله پيگيري نيز باقي مانده است(0.05≤P). اما فرزندپروري مبتني بر مهارت‌هاي سازماندهي بر روي علائم بيش‌فعالي/تكانشگري تاثير معناداري نداشته‌است(0.05≥P). اين مطالعه با آموزش فرزندپروري ذهن‌آگاهانه و فرزندپروري‌مبتني بر مهارت‌هاي‌سازماندهي به عنوان يك مداخله، نتايج اميدواركننده‌اي بر بهبود روابط والدكودك و كاهش علائم كودكان با اختلال نارسايي‌توجه/ بيش‌فعالي ارائه مي‌دهد.