بررسي اثر بخشي ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس بر اضطراب و افسردگي بيماران ام اس شهر بجنورد

هدف: پژوهش حاضر با هدف اثر بخشي درمان گروهي ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس بر بهبود اضطراب و افسردگي در بيماران مبتلا به ام اس در شهر بجنورد انجام شد. روش كار: نمونه ها به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده برگزيده (به تعداد 22 نفر) و سپس به صورت تصادفي در يك گروه آزمايش (11 نفر در گروه ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس) و يك گروه كنترل (11 نفر) تقسيم شدند. در پيش آزمون از پرسشنامه هاي اضطراب بك و افسردگي بك استفاده شد. در مرحله ي بعد، ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس طي 8 جلسه و يكبار در هفته به مدت دو ساعت بر روي گروه آزمايش اجرا شد و گروه كنترل تحت هيچ مداخله اي قرار نگرفت. سپس پس آزمون براي هر دو گروه تكميل گرديد و داده هاي لازم گردآوري و با استفاده از روش تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. يافته ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه تفاوت معناداري بين گروه استرس درماني بر مبتني ذهن‌آگاهي با گروه گواه در متغيرهاي اضطراب و افسردگي وجود دارد. نتيجه گيري: با عنايت به يافته هاي بدست آمده، به منظور كاهش سطح اضطراب و افسردگي بيماران ام اس بايد به مداخله ي ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس توجه بيشتري مبذول گردد.