معناي زندگي چيست و تكوين آن چگونه است؟ يك مطالعۀ كيفي بر روي دانشجويان ايراني

هدف: پرسش از معنا، سؤالي است كه ذهن بشر را سال هاست به خود مشغول كرده است. براي پاسخ به اين پرسش كه جايگاه طرحش جايي ميان فلسفه و روانشناسي است، فلاسفه و روانشناسان بسياري قلم فرسودند و در جهت روشن شدن اين مقولۀ پُرابهام پژوهش كردند. مطالعۀ حاضر با هدف واكاوي عميق و پديدارشناسانۀ دو پرسش در باب معناي زندگي صورت پذيرفته است. روش: اين مطالعه، پژوهشي كيفي به روش تحليل درون مايه اي است كه با بهره گيري از مصاحبۀ نيمه ساختاريافته در 5 گروه متمركز و با مجموع تعداد 33 نفر، به بررسي ديدگاه دانشجويان ايراني در مقاطع تحصيلي و سني مختلف درمورد ماهيت معنا و چگونگي شكل يافتن آن پرداخته است. راهبرد شش مرحله اي براون و كلارك (2006) براي استخراج درون مايه ها مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: نتايج اين تحقيق در قالب دو درون ماية سايبانيِ «چيستي معنا و تكوين معنا»، شش درون ماية «نياز به انسجام، تمنّاي جاودانگي، معنا به مثابۀ محك، معناي معيشتي، معناي معرفتي، و معناي تجربتي»، و 12 درون ماية فرعيِ «ماندگاري در جهان ديگر، ماندگاري به واسطۀ فايده رساني، زيستن در مرز روزمرگي، زيستن در انقياد هنجارها، گريز از انديشه و انتزاع، عافيت و منفعت، جست جوي معنا، خلق معنا، بسط معنا، بي تعادلي، تعادل جويي و كشف معنا» طبقه بندي شده است. نتيجه گيري: نتايج مطالعه چشم اندازي نو  به منظور ساخت پروتكل ها و بسته هاي آموزشي مبتني بر معناي زندگي در جمعيت دانشجويان ترسيم مي كند.