تاثير مداخله‌ي نوروفيبدبك بر كيفيت زندگي، اضطراب و نشانه‌هاي استرس بيماران مبتلا به ميگرن

هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير مداخله نوروفيبدبك بر كيفيت زندگي، اضطراب و نشانه ‌هاي استرس بيماران مبتلا به ميگرن بود. روش پژوهش، توصيفي از نوع نيمه ‌آزمايشي است. جامعه‌ي آماري در اين پژوهش شامل كليه‌ي بيماران مبتلا به ميگرن كه در سال 98-1397 به كلينيك ‌هاي روان‌شناختي شهر تهران مراجعه كرده بودند مي ‌باشد. روش نمونه ‌گيري تصادفي چندمرحله ‌اي بود. از بين كلينيك ‌هاي مختلف استان تهران، از هر منطقه (شمال، جنوب، شرق و غرب) يك كلينيك انتخاب و از هر كلينيك 10 بيمار به‌صورت تصادفي انتخاب شدند. شركت ‌كنندگان با آزمون ‌هاي كيفيت زندگي و نشانه‌هاي استرس و اضطراب بك (پيش‌آزمون) مورد ارزيابي قرار گرفتند و شركت‌كنندگاني كه نمرات آن‌ها از انحراف معيار پايين ‌تر از ميانگين برخوردار بود انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گروه كنترل قرار گرفتند. پس از 20 جلسه اجراي نوروفيدبك براي گروه آزمايش، هر دو گروه آزمايش و كنترل (گروهي كه درمان نوروفيدبك براي آن‌ها اجرا نشد) توسط آزمون‌هاي كيفيت زندگي و نشانه ‌هاي استرس و اضطراب بك (پس‌آزمون) مورد ارزيابي مجدد قرار گرفتند. جهت توصيف داده ‌ها از آمار توصيفي و به‌منظور بررسي تاثير رويكرد درماني نوروفيدبك از روش آنواي آميخته استفاده گرديد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد كه نوروفيدبك به‌صورت پايدار مؤلفه ‌هاي اختلال نقش به خاطر سلامت جسمي، انرژي/خستگي، بهزيستي هيجاني، اختلال نقش به خاطر سلامت هيجاني، درد و سلامت عمومي كيفيت زندگي را در بيماران مبتلا به ميگرن تحت تاثير قرار مي‌دهد. به نظر مي ‌رسد نوروفيدبك به‌صورت پايدار نشانه‌هاي استرس و اضطراب را در بيماران مبتلا به ميگرن كاهش مي‌دهد.