تأثير روكش بذر با مكمل‏هاي حاوي عناصر غذايي و محرك‏هاي رشد بر استقرار بوته و مراحل اوليه رشد چغندرقند

اين تحقيق با هدف بررسي تأثير روكش بذر با مكمل‏هاي حاوي عناصر غذايي و محرك‏هاي رشد فسنوترن، آمينول‏فورته، هيومي‏فورته و هيوميكا بر استقرار و رشد گياهچه چغندرقند در سال 1395 در دانشگاه محقق اردبيلي تحت شرايط مزرعه‏ انجام شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‏هاي كامل تصادفي با چهار تكرار به اجرا درآمد. فاكتورهاي آزمايش شامل شستشوي بذر (شستشو و عدم شستشو)، رقم (شكوفا و پارس) و مقادير مختلف فرآورده‏هاي فسنوترن (12.62، 25.24 و 50.5 ميلي‏ليتر در كيلوگرم بذر)، آمينول‏فورته (12.62، 25.24 و 50.5 ميلي‏ليتر در كيلوگرم بذر)، هيومي‏فورته (12.62، 25.24 و 50.5 ميلي‏ليتر در كيلوگرم بذر) و هيوميكا (10، 20 و 30 ميلي‏ليتر در كيلوگرم بذر) به همراه تيمار شاهد (بدون روكش) بودند. نتايج نشان داد كه شستشوي بذر اختلاف بين هيبريدها را از نظر رسيدن به 90 درصد سبزشدن كاهش داد و هر دو هيبريد به طور همزمان و سريع تر سبز شدند. نتايج نشان داد كه روكش بذر با هيوميكا در هر دو هيبريد باعث افزايش درصد استقرار بوته شد و تيمار روكش بذر با فسنوترن نسبت به ديگر تيمارها داراي كم ترين درصد استقرار بوته بود. نتايج اين تحقيق نشان داد كه روكش‏داركردن بذر بعد از شستشوي بذر كارايي روكش‏‏داركردن بذر چغندرقند را افزايش داد. به‏طوري كه درصد استقرار بوته در تمامي تيمارهاي روكش بذر بعد از تيمار شستشوي بذر در مقايسه با روكش بذر بدون شستشوي قبلي بذر، به طور قابل توجهي بيش تر بود. وزن خشك برگ در تمامي تيمارهاي روكش بذر به غير از روكش بذر با فسنوترن (50.50 ميلي‏ليتر در كيلوگرم بذر) نسبت به تيمار شاهد بيش تر بود و در بين تيمارها نيز تيمار روكش بذر با هيوميكا (30 ميلي‏ليتر در هر كيلوگرم بذر) داراي بيش ترين وزن خشك برگ بود. در بين تيمارهاي مختلف، روكش بذر با هيوميكا و آمينول‏فورته در هيبريد پارس و بعد از شستشوي بذر از بيش ترين وزن خشك ريشه برخوردار بود. در اين تحقيق حداكثر شاخص كلروفيل كل و عملكرد كوانتومي فتوسيستم II در سطح 30 ميلي‏ليتر هيوميكا در هر كيلوگرم بذر مشاهده گرديد.