ارزيابي مدل شبكه بيزين در برآورد تبخير از تشت

يكي از مؤلفه هاي مهم در برنامه ريزي و بهره برداري از مخازن آب و طراحي سامانه هاي آبياري، تبخير مي باشد. تخمين دقيق تبخير از يك سو و پيچيدگي رابطه علت و معلولي اين پديده از سوي ديگر، استفاده از روش هاي جديد داده كاوي را اجتناب ناپذير مي سازد. تخمين دقيق تبخير در هرمنطقه به ويژه در نواحي خشك و نيمه خشك از اهميت به سزايي برخورداراست. در اين مطالعه امكان شبيه سازي تبخير از تشت در شش ايستگاه سينوپتيك آذربايجان شرقي (تبريز، جلفا، مراغه، ميانه، مرند و اهر) با استفاده از مدل شبكه بيزين بررسي شد. داده هاي هواشناسي مورد استفاده شامل حداكثر و حداقل دماي هوا، دماي نقطه شبنم، حداكثر و حداقل رطوبت نسبي، تعداد ساعات آفتابي و سرعت روزانه باد در خلال سال هاي 13911371 بودند. مدل ها براي يكايك ايستگاه هاي مذكور بسط داده شدند. آماره هاي R2، RMSE، MAE و D براي ارزيابي عملكرد مدل ها به كار برده شد. نتايج نشان داد كه در مرحله آزمون ميانه مقاديرR2معادل 0.75 و ميانه نظير RMSEمعادل 2.4بوده است. هم چنين ميانه مقادير MAEو D به ترتيب 1.91 و 1.57 بود. در حالت كلي نتايج نشان دهنده ي قابل قبول بودن كاربرد مدل هاي بسط داده شده براي تبخير از تشت در منطقه مورد مطالعه مي باشد.