پتانسيل‎يابي اراضي مستعد براي اجراي سامانه‎هاي آبياري تحت فشار در دشت اردبيل

سامانه‎هاي آبياري تحت فشار با استفاده از پارامترهاي آب، خاك و گياه طراحي مي‎شوند. طراحي موفق اين سامانه‎ها به عوامل زيادي از قبيل شرايط اقليمي، كيفيت آب، وضعيت توپوگرافي، مشخصات خاك، نوع محصول و شرايط اجتماعي فرهنگي بستگي دارد. اين تحقيق در دشت اردبيل با مساحت تقريبي121000 هكتار براي پتانسيل‎يابياراضيمستعد براياجرايسامانه‎هاي مختلف آبياري انجام شد. در اين تحقيق جهت پتانسيل يابي اراضي در ابتدا ميزان تاثير عوامل مختلف با استفاده از اعداد صحيح (3+) تا (3) در 7 درجه امتياز‎دهي شد. در ادامه با استفاده از فرايند تحليل سلسله مراتبي و در محيط نرم‎افزاري  Expert Choice وزن‎دهي انجام گرفت. وزن‎هاي به‌دست آمده براي هر پارامتر، در محيط ArcGIS با روش توابع هم‎پوشاني وزني به نقشه تبديل شدند. با استفاده از روش برهم‎نهي نقشه‎هاي مختلف در هر روش آبياري، پتانسيل آن روش آبياري براي دشت محاسبه و پهنه‎بنديگرديد.نتايج نشان دادحدود 72 درصد از اراضي دشت قابليت اجراي سامانه آبياري سطحي، 59 درصد مناسب براي آبياري باراني، 45درصد قابليت اجراي آبياري قطره‎اي و 5/32 درصد براي آبياري عقربه‎اي مناسب است. همچنين نتايج نشان داد كه مهم‎ترين عوامل محدود كننده براي استفاده از سامانه‎هاي آبياري شامل توپوگرافي، كيفيت آب و كل آب قابل دسترس بودند. از طرفي بر اساس نتايج اين تحقيق در شمال و شمال‎غرب دشت اردبيل، يون‎هاي كلر و سديم عوامل محدود كننده اجراي آبياري باراني و شوري عامل محدود كننده سامانه آبياري قطره‎اي است.