تحليل آلودگي ناشي از نيكل و روي موجود در رواناب شهري با استفاده از توابع توزيع‌ احتمال (مطالعه موردي: شهر همدان)

آلودگي‌ ناشي از عناصر سمي در رواناب‌هاي شهري حاصل از باران و ورود آن‌ها به منابع آب‌هاي سطحي، موجب خسارت‌هاي زيست محيطي شديدي مي شود. از اين رو شناسايي آلاينده‌هاي مزبور و تحليل آماري آن‌ها با هدف ارائه راه‌كارهاي مديريتي، امري ضروري است. در اين مطالعه بررسي داده‌هاي آلودگي عناصر نيكل و روي موجود در رواناب شهري همدان، از طريق بررسي تعداد چهل و پنج تابع توزيع احتمال پيوسته و برازش آن‌ها انجام گرفت. براي اين منظور ابتدا نمونه‌برداري در سه ايستگاه خروجي رواناب شهري مربوط به هفت رخداد بارش انجام شد. سپس با استفاده از چهار روش گشتاورها (MOM)، گشتاورهاي خطي (MOL)، حداكثر درست‌نمايي (MLE) و حداقل مربعات (LSE)  نسبت به برازش توابع مختلف توزيع بر مقادير ميانگين غلظت آلودگي نيكل و روي و همچنين سري غلظت‌هاي لحظه‌اي آلودگي نيكل و روي اقدام گرديد. به‌منظور ارزيابي و مقايسه توابع مختلف توزيع، از آزمون‌هاي نكويي برازش كولموگروف اسميرنوف و اندرسون دارلينگ استفاده شد. نتايج نشان داد كه از ميان توزيع هاي مختلف، توزيع ويك‌باي، بهترين تابع براي برازش مقادير ميانگين غلظت آلودگي هر دو عنصر نيكل و روي است. همچنين دو تابع جانسون اس‌بي و مقادير حدي تعميم‌يافته، به‌ترتيب به‌عنوان مناسب‌ترين توزيع براي برازش سري غلظت‌هاي لحظه‌اي آلودگي نيكل و روي به‌دست آمد.