كاربرد روش هاي تصميم گيري چندمعياره در مطالعه هاي ارزيابي ريسك محيط زيستي سد تنگ سرخ ياسوج در مرحله ساخت

اقليم ايران ضرورت ذخيره، حفاظت و بهره برداري از آب را به سمت سد سازي سوق داده است. ايمني سد از مهم ترين چالش هاي پيش رو در هنگام طراحي، ساخت و بهره برداري به شمار مي رود. طرح هاي سد سازي از پتانسيل ريسك قابل توجهي برخوردارند. سد تنگ سرخ با هدف بهره برداري حداكثر از منابع آب رودخانه بشار و سرشاخه‌هاي آن به منظور توسعه كشاورزي و آبياري بوده است. اين پژوهش به منظور شناسايي، طبقه بندي و ارزيابي ريسك سد تنگ سرخ ياسوج در فاز ساخت با روش TOPSIS به انجام رسيد. در اين پژوهش براساس بازديد ميداني، گزارش وضع موجود و مصاحبه با خبرگان عوامل ريسك شناسايي شد، به منظور تلفيق نظرات و شناسايي نهايي عوامل ريسك از پرسش نامه دلفي و نظرات  15 نفر خبره استفاده شد و نهايتا 26 ريسك در گروه هاي حوادث طبيعي، فني و عملياتي، ايمني و بهداشت، فيزيكي و شيميايي، بيولوژيكي و اقتصادي اجتماعي و فرهنگي مشخص شدند. براساس روش TOPSIS احداث تونل انحراف آب با ضريب نزديكي 0.755197، فعاليت ماشين آلات با ضريب نزديكي 0.731575 و ساخت و ساز جاده با ضريب نزديكي 0.700439 بيشترين ميزان ريسك را در بين ساير ريسك هاي به دست آمده به خود اختصاص دادند. پس از سطح بندي ريسك مشخص شد كه بيش ترين مخاطرات موجود در منطقه در سطح متوسط بوده است. به منظور تقليل اثرات ريسك، ضرورت ارايه راه كارهاي مديريت زيستي الزامي بوده و بدين منظور گزينه هاي كاهش ريسك پيشنهاد گرديد.