مؤلفه هاي شناختي خودكنترلي در روايات امام رضا(عليه السلام) با روش تحليل محتوا

خودكنترلي توانايي فرد در كنترل ارادي فرايندهاي دروني و برون دادهاي رفتاري است و معيار سنجش كنترل نفس، انطباق با موازين شرع و آموز ه هاي الهي است. هدف از اين پژوهش، و تعيين ميزان توجه به شناسايي و تحليل مولفه هاي شناختي خودكنترلي در كلام امام رضا آن است. روش تحقيق توصيفي -تحليلي از نوع تحليل محتواست و واحد تحليل، مضمون روايت و است. يافته هاي تحقيق نشان در كتاب مسندالرضا ع جامعه پژوهش روايات امام رضا در بر گيرنده ۹۲ مضمون روايت دهد كه مولفه شناختي خودكنترلي در كلام امام رضا شامل آگاهي از زمينه اي » خودكنترلي « درصد از مجموع روايات رضوي است. مؤلفه شناختيِ تحقق خودكنترلي، آشنايي با عوامل ايجاد خودكنترلي، آشنايي با آثار خودكنترلي و شناخت موانع خودكنترلي است. نتيجه آن كه بُعد شناختي خود كنترلي عاوه بر تأثير بر بعد عاطفي و رفتاري به رشد آگاه يها و اعتاي مهار تهاي عقلاني، تحليل و تفكر در كنترل نفس و در نهايت سعادت بشر منجر ميشود.