ارزيابي كيفيت مقصد گردشگري مركز شهر تهران مطالعه موردي: بازار بزرگ، منطقه 12 تهران

گردشگري، يكي از پوياترين فعاليت‌هاي اقتصادي عصر حاضر است كه مي‌تواند نقش مهمي در توسعه شهرها و نيل به پايداري ايفا كند. يكي از مهم‌ترين جاذبه‌هاي گردشگري كشور ايران و كلان‌شهر تهران  مجموعه بازارهاي سنتي است. بازار يك سيستم اقتصادي و درعين‌حال فضايي تاريخي با بافتي كهن و جاذبه‌هاي گوناگون اقتصادي، معماري، فرهنگي است كه از ديرباز به علت چند عملكردي بودن و گره خوردن وجه تاريخي آن با ديگر كاربري‌ها جذابيت خاصي براي گردشگران داشته است؛ بازار بزرگ تهران علي‌رغم داشتن چنين ظرفيتي در صنعت گردشگري و استقبال گردشگران، هنوز جايگاه ويژه خود رابين مقاصد گردشگري پيدا نكرده است. يكي از دلايل عمده اين مسئله بي‌توجهي به عناصر كليدي مقصد گردشگري و ارزيابي نكردن سطح مطلوبيت كيفيت آن‌هاست كه در پژوهش حاضر به اين مسئله پرداخته‌شده است. هدف از پژوهش حاضر ارزيابي ميزان مطلوبيت كيفيت مقصد گردشگري بازار تهران است. روش پژوهش توصيفي تحليلي و به لحاظ هدف كاربردي. است. گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه‌اي ميداني است. در اين مقاله برانيم كه كدام‌يك از شاخص‌هاي استانداردشده جهاني قابليت ارتقا سطح مطلوبيت منطقه 12 تهران به‌عنوان بخش گردشگري تهران را دارا است؟ به همين منظور با استفاده از مدل SWARA، شاخص‌ها در اختيار 20 نفر از خبرگان و كارشناسان آشنا به منطقه قرار گرفت و نهايتاً با وزن دهي آن‌ها از بين شاخص‌هاي كيفيت محيط و رضايتمندي گردشگر كه هشت معيار اصلي و 37 زير معيار داشت، شاخص خدمات گردشگري با وزن 0.5914، شاخص زيست‌محيطي با وزن 0.2414 و شاخص زيرساختي با وزن نهايي 0.0918 از نقش‌آفرين‌ترين شاخص‌ها، در به مطلوبيت رساندن كيفيت مقصد و جلب رضايت گردشگر جهت ارائه راهبردهاي بهبود وضعيت محدوده موردمطالعه هستند.