نقش ميانجي سبك زندگي در ارتباط راهبردهاي مقابله اي با كيفيت زندگي در بيماران قلبي عروقي: يك مطالعه تحليل مسير ي

The mediating role of lifestyle in the relationship between coping strategies and quality of life in cardiovascular patients: A path analysis study

زمينه و اهداف: بيماري قلبي عروقي به عنوان يك وضعيت جسماني مزمن و ناتوان كننده، از شايع ترين علل مرگ و مير است. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه اي سبك زندگي در رابطه بين راهبردهاي مقابله اي و كيفيت زندگي در بيماران قلبي عروقي انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر توصيفي-همبستگي و از نوع مطالعات مقطعي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را تمامي بيماران قلبي عروقي شهر تهران در سال 1398 در بر مي گيرد كه از اين بين از روش نمونه گيري هدفمند تعداد 303 نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي، پرسشنامه سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت و مقياس كيفيت زندگي بود. براي تحليل داده ها از روش هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير با بهره گيري از نرم افزار Amos نسخه 21 استفاده گرديد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه سبك زندگي در رابطه راهبردهاي مقابله اي با كيفيت زندگي داراي نقش واسطه اي بود (0/01>P). سبك زندگي قادر به تبيين 28% از واريانس سلامت جسماني، 43% از سلامت روان و 20% از روابط اجتماعي است. راهبرد مسئله مدار قادر به تبيين 11% از واريانس سلامت جسماني و 24% از روابط اجتماعي بود. راهبرد هيجان مدار قادر به تبيين 90% از واريانس سلامت روان و 26% از واريانس سلامت محيط بود. نتيجه گيري: بر اساس نتايج حاصل، در بيماران قلبي عروقي، راهبردهاي مقابله اي از طريق تحت تأثير قرار دادن سبك زندگي مي توانند منجر به تغيير سطح كيفيت زندگي شوند. به عبارت ديگر در اين بيماران، راهبردهاي مقابله اي مسئله مدار با ارتقاي سبك زندگي مي توانند منجر به بهبود كيفيت زندگي شوند.

Background and Objective: Cardiovascular disease, as a chronic and debilitating physical condition, is one of the most common causes of death. The aim of this study was to investigate the mediating role of lifestyle in the relationship between coping strategies and quality of life in cardiovascular patients. Materials and Methods: The present study was descriptive-correlational and cross-sectional studies. The statistical population of the present study includes all cardiovascular patients in Tehran in 2019, of which 303 people were selected as the sample by the purposeful sampling method. Data collection tools included a Ways of Copying Questionnaire, a Health- Promoting Lifestyle Profile, and a Quality-of-Life Scale. Pearson correlation coefficient and path analysis with Amos software were used to analyze the data. Results: The results showed that lifestyle also played a mediating role in relation to quality of life coping strategies (P <0.01). Lifestyle can explain 28% of the variance of physical health, 43% of mental health and 20% of social relationships. The problemfocused strategy was able to explain 11% of the variance of physical health and 24% of social relationships. The emotion-focused strategy was able to explain 90% of the variance of mental health and 26% of the variance of environmental health. Conclusion: According to the results, in cardiovascular patients, coping strategies can change the quality of life by influencing lifestyle. In other words, in these patients, problem- focused coping strategies through healthy lifestyle improvements can lead to improved quality of life.