شناسايي ارقام مناسب يونجه براي شرايط كم آبياري در دشت تبريز

اهداف: اين پژوهش به منظور ارزيابي ارقام اميدبخش يونجه از نظر تحمل به تنش كم‌آبي و شناسايي متحمل‌ترين و برترين ارقام براي شراي تنش خشكي انجام يافت.   مواد و روش‌ها: آزمايش به صورت كرت‌هاي خرد شده بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي شده با سه تكرار در مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي آذربايجان‌شرقي طي سه سال زراعي (از1395 تا 1398) اجرا گرديد. در كرت‌هاي اصلي فاكتور آبياري در سه سطح - در سطح اول آبياري فقط تا پايان چين اول برداشت علوفه، در سطح دوم آبياري تا پايان چين دوم و در سطح سوم آبياري تا پايان چين سوم (آبياري كامل)- صورت پذيرفت. فاكتور دوم شش رقم و اكوتيپ يونجه بودند.   يافته‌ها: اثر سطوح آبياري براي تمامي صفات اندازه‌گيري شده معني‌دار شد. عملكرد علوفه تر و ماده خشك ژنوتيپ‌هاي مورد بررسي تحت تاثير سطوح آبياري، به طور معني‌داري كاهش يافت. تنش آبي موجب كاهش معني‌دار ارتفاع بوته در سطح اول و دوم آبياري گرديد به طوري كه ارتفاع بوته در سطح اول و دوم نسبت به سطح سوم (آبياري كامل) به ترتيب 23 و 17 درصد كاهش يافت. تعداد ساقه در سطح اول و دوم آبياري نسبت به سطح سوم (آبياري كامل) به ترتيب 34 و 30 درصد كاهش يافت.   نتيجه‌گيري: پاسخ ژنوتيپ‌ها از نظر عملكرد ماده خشك مشابه عملكرد علوفه تر بود. در مجموع ارقام سنتتيك و آذر و اكوتيپ ورزقان مناسب ترين ارقام براي شرايط كم آبياري تشخيص داده شدند و براي كشت در شرايط كم‌ابياري در دشت تبريز مناسب هستند.