جبران خسارت بازداشت منتهي به برائت مظنون و متهم در پرتو اسناد بين الملل و فقه (نظريات امام خميني ره )

هدف اين مقاله پاسخ به چگونگي امكان‌سنجي جبران خسارت بازداشت شدگان پس از صدور حكم برائت است. در مقاله به بررسي تطبيقي دلائل جبران اين خسارت در فقه (ديدگاه حضرت امام خميني ره) و اسناد بين المللي پرداخته شده است. روش جمع‌آوري اطلاعات و داده‌ها به شيوه كتابخانه‌اي و اسنادي است. اطلاعات به شيوه استدلالي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته‌ است. يافته‌ها نشان داد افرادي كه تحت شرايطي بازداشت مي‌شوند، داراي حقوقي از جمله جبران خسارت مادي و معنوي مدت زمان بازداشت آنها در صورت صدور حكم برائت در انتهاي تحقيقات هستند و اين مهم در قواعد فقهي ريشه دارد و اسناد بين‌المللي و منشور حقوق شهروندي و قوانين مسئوليت مدني و آيين دادرسي كيفري آن را پيش‌بيني كرده است. هم‌چنين نتايج نشان داد كه بازداشت متهمان و مظنونان، استثنايي است و در صورت صدور حكم برائت يا قرار منع تعقيب قطعي متهم، وي بر اساس قواعد فقهي از جمله قاعده احترام، قاعده اتلاف و قاعده لاضرر و هم‌چنين مقررات حقوق شهروندي، مستحق جبران خسارت مادي و معنوي است.