نظريه مسئوليت كيفري با مطالعه تطبيقي فقه اماميه، سياست جنايي تقنيني ايران و اسناد بين المللي حقوق بشري

The Theory of Criminal Liability with a Comparative Study of Imami Jurisprudence, Iranian Legislative Criminal Policy, and International Human Rights Documents

زمينه و هدف:مسئوليت كيفري و عناصر آن؛ به لحاظ جنس و ماهيت موضوع، در زمره احكام معاملي (در معناي اعم) قرار مي‌گيرد. شاخصه ها و ويژگي هاي احكام عبادي؛ در حوزه مسئوليت كيفري قابل اعمال نيست. با فرض تحقق جرم، زماني مرتكب قابليت مجازات مي‌يابد كه وي واجد شرايط مسئوليت باشد، لذا محتواي مسئوليت كيفري، صرفاً ناظر به اداره امري اجتماعي و واجد مصالح درك شدني و قابل استنباط است. روش شناسي: نگارندگان در اين مقاله با روش تحليلي و توصيفي به تبيين موضوع مقاله پرداخته-اند. يافته ها: نوع رويكرد مقنن ايران به مقوله مسئوليت كيفري و ضوابط آن نمي‌تواند بسياري از مسائل و مشكلات تقنيني را در اين حوزه مرتفع نمايد و به جاي ابداع راهكارهايي كه خود نافي اصول و قواعد پذيرفته شده در بستر مسائل حقوق كيفري و محصول عقلانيت بشري است ( آن چنان كه در ماده 91 قانون مجازات اسلامي عمل كرده است)، به حل معضلات ساختاري و بنياني جهت تنظيم مناسبات بين دولت و شخص در چارچوب مسئوليت كيفري اقدام شود. نتيجه گيري:تحليل تعبد محور يك امر اجتماعي از يك سو و همچنين پايبندي به تعهدات و پيمان‌‌هاي بين المللي آن چنان كه در كنوانسيون حقوق كودك است از سوي ديگر؛ مقررات موضوعه را با نوعي نابساماني و ناهماهنگي مواجه مي‌كند كه نه تنها رسالت و اهداف حقوق كيفري را تأمين نمي‌كند؛ كه به توليد مشكلات عملي در مرحله قضا و دادرسي هم دامن خواهد زد. كليدواژه‌ها

Background and Aim: Criminal liability and its elements; In terms of gender and nature of the subject, it is among the rules of transaction (in the general sense). Characteristics and characteristics of religious rulings; Not applicable in the field of criminal liability. Assuming the commission of a crime, the perpetrator can be punished when he is eligible for liability, so the content of criminal liability is only related to the administration of a social matter and has comprehensible and inferred interests. Methodology: In this article, the authors have explained the subject of the article by analytical and descriptive methods. Findings: The type of Iranian legislative approach to the issue of criminal responsibility and its rules can not solve many issues and legislative problems in this area and instead of inventing solutions that reject the principles and rules accepted in the context of criminal law and the product of rationality It is human (as it has done in Article 91 of the Islamic Penal Code), to solve structural and fundamental problems in order to regulate the relationship between the government and the individual within the framework of criminal responsibility. Conclusion: Analysis of the worship of a social issue on the one hand, as well as adherence to its international obligations and treaties as in the Convention on the Rights of the Child, on the other hand; The regulations confront the issue with a kind of disorder and inconsistency that not only does not fulfill the mission and goals of criminal law