كليدواژه :
صيانت , سوت زني , جرم اقتصادي , بازدارندگي متمركز
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: قاچاق كالا تهديدي ساختاري عليه امنيت اقتصادي بوده كه در اين راستا، وظايف متعددي بر عهده ناجا نهاده شده است. در عين حال، اين وظايف متعدد، منطبق بر تحولات سريع اقتصادي و ساختار نيروي انتظامي نبوده، عملاً تأثيري پايدار بر كاهش قاچاق كالا نخواهد داشت.
روش تحقيق: اين مقاله با رويكرد كيفي و روش پديدارشناختي درصدد پاسخ بدين پرسش است كه راهبردهاي جديد پليس در مبارزه با قاچاق كالا و ارز و همچنين آسيب‌شناسي آن از منظر سياست جنايي تقنيني ايران چيست؟
يافته‌ها: مقنن در قانون مبارزه با قاچاق كالا و ارز در زمينه رويكرد درون سازماني به سمت اصلاحات راهبردي- مديريتي، ساختاري و ارتقاء نيروي انساني و در زمينه برون سازماني بر نقش پيشگيرانه پليس تأكيد نموده است.
نتايج: به دليل رويكرد منقبضانه قانون برنامه پنج‌ساله ششم توسعه، و بالتبع ناكافي بودن منابع مالي و انساني، پليس توان اصلاحات درون سازماني لازم براي مبارزه قاطع با قاچاق را براساس قانون جديد نداشته و از طرف ديگر، قانون مبارزه با قاچاق نسبت به راهبردهاي نوين سياست جنايي مانند بازدارندگي متمركز و سوت زني فاقد احكام قانوني لازم مي‌‌باشد. همچنين آن‌چه كه نقش پليس در پيشگيري از قاچاق ناميده مي‌شود، در واقع تنها ناظر به ابزارهاي مقابله‌اي پليس است.
كليدواژه‌ها
چكيده لاتين :
Context and Purpose: Good Smuggling has been a structural threat to economic security, and in this regard, several tasks have been assigned to the NAJA. At the same time, these numerous tasks do not correspond to the fast economic developments and the structure of the police force, and in practice will not have a lasting effect on reducing the good smuggling.
Research method: This article, by descriptive-analytical method, is trying to answer the question: what are the new police strategies in combating smuggling of goods and currency and its pathology in terms of legislative criminal law?
Findings: In the Anti-Smuggling Act, the legislator emphasized on the preventive role of the police in the context of an inter-organizational approach to strategic, managerial, structural and human resource enhancement, and on the outside of the organization.
Conclusion: Due to the coherent approach of the Sixth Five-Year Development Plan, and in spite of the inadequacy of financial and human resources, the police have not been able to implement the necessary intra-organizational reforms necessary for a decisive fight against smuggling under the new law, and, on the other hand, The Anti-Smuggling Act, in the light of a security-oriented criminal policy, is required in relation to new criminal policy strategies such as a centralized deterrence policy, a criminal policy of whistling and a non-statutory cooperative criminal policy. Also, the role of the police in preventing trafficking is, in fact, the sole consideration of coping tools of the police.
