ارزيابي شايستگي‌هاي فرهنگي دانشجويان دانشكده علوم توان‌بخشي دانشگاه علوم پزشكي شيراز

Evaluation of Cultural Competencies of Students at School of Rehabilitation Sciences, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran

مقدمه: شايستگي فرهنگي يكي از مؤلفه‌هاي مهم براي دانشجويان علوم توان‌بخشي به شمار مي‌رود؛ چرا كه موقعيت شغلي خاصي در مراكز درماني در برخورد با افراد با فرهنگ‌هاي متفاوت دارند. هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزيابي شايستگي‌هاي فرهنگي دانشجويان دانشكده علوم توان‌بخشي دانشگاه علوم پزشكي شيراز بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نظر ماهيت، كمي و بر حسب هدف تحقيق، كاربردي و از لحاظ نحوه جمع‌آوري داده‌ها، توصيفي- پيمايشي بود. جامعه آماري تحقيق را كليه دانشجويان دانشكده علوم توان‌بخشي دانشگاه علوم پزشكي شيراز (350 نفر) در سال 1397 تشكيل داد كه 184 نفر از آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي ساده و به وسيله فرمول Cochran به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوري داده‌ها، از پرسش‌نامه شايستگي فرهنگي استاندارد كه روايي آن از نظر استادان و متخصصان و تحليل گويه به گويه و پايايي آن با استفاده از ضريب Cronbach's alpha تأييد شده بود (87/0)، استفاده گرديد. جهت مقايسه ميانگين ابعاد شايستگي فرهنگي، داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي همبستگي، t و Repeated measures ANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: شايستگي‌هاي فرهنگي در بين دانشجويان دانشكده علوم توان‌بخشي دانشگاه شيراز در وضعيت مطلوبي قرار داشت. به اين صورت كه شايستگي دانش فرهنگي و حساسيت فرهنگي بالاتر از متوسط و شايستگي مهارت فرهنگي در حد متوسط بود. همچنين، شايستگي غالب در بين دانشجويان علوم توان‌بخشي دانشگاه شيراز، شايستگي مهارت فرهنگي گزارش شد. يافته‌ها در ارتباط با اولويت‌بندي شايستگي‌ها نيز نشان داد كه مهارت فرهنگي داراي بيشترين اهميت و حساسيت فرهنگي داراي كمترين اهميت از نظر رتبه‌بندي بود. نتيجه‌گيري: ضروري است كه مسؤولان علوم پزشكي اقدامات لازم را در راستاي افزايش شايستگي فرهنگي دانشجويان علوم توان‌بخشي به عمل آورند و كارگاه‌هاي آموزشي جهت ارتقاي شايستگي فرهنگي دانشجويان برگزار كنند.

Interdiction: Cultural competence is an important component for rehabilitation students as they have a particular job position in health centers in dealing with people of different cultures. The purpose of this study is to assess the cultural competencies of students at the School of Rehabilitation Sciences at Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran. Materials and Methods The present study was quantitative in terms of nature, applied in terms of objective, and descriptive-survey in terms of data collection. The statistical population of this study included all the students of the School of Rehabilitation Sciences, Shiraz University of Medical Sciences. There were 350 students studying at this school in 2018, 184 of whom were selected using stratified sampling method using Cochran formula. The data was collected using Standard Cultural Competence Questionnaire. The validity of the questionnaire was confirmed by the professors and experts and its reliability was approved using Cranach’s alpha of 0.871. For data analysis, correlation test, single sample t-test, and repeated measures analysis of variance (ANOVA) test were used to compare the mean of cultural competence dimensions. Results: Cultural competencies amongst the students were in a good condition. This means that the merits of cultural knowledge and cultural sensitivity were above the average level and the merit of cultural skills was at a moderate level. Moreover, the competency in cultural skills was the dominant competency among the students of Rehabilitation Sciences of Shiraz University of Medical Sciences. Another finding of this study regarding the prioritization of these competencies also showed that cultural skills were the most important and cultural sensitivity was the least important in terms of ranking. Conclusion: It is imperative that the medical practitioners take the necessary measures to increase the cultural competence of the students of the rehabilitation sciences by organizing workshops to promote students' cultural competency.