تأثير تمرينات ثبات مركزي بر تعادل و راه رفتن افراد سالمند با سابقه زمين خوردن و مشكل شناختي خفيف: مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي

The Effects of Core Stability Exercises on Balance and Walking in Elderly Fallers with Mild Cognitive Impairment: A Randomized Control Trial

مقدمه: سقوط و زمين خوردن به عنوان يك موضوع جدي در بين سالمندان شناخته شده كه بحث‌هاي گسترده‌اي را در بين متخصصان سالمندشناسي و طب فيزيكي مطرح كرده است. ترس از زمين خوردن مجدد در افراد با سابقه زمين خوردن، منجر به كاهش اعتماد به نفس و گوشه‌گيري اين افراد مي‌شود و حضور آنان را در جامعه تحت تأثير قرار مي‌‌دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي اثر تمرينات ثبات مركزي بر تعادل و راه رفتن افراد مسن با سابقه زمين خوردن بود. مواد و روش‌ها: 30 نفر سالمند با سابقه زمين خوردن، به طور تصادفي در دو گروه شاهد و تجربي (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربي به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته پروتكل تمريني 40 دقيقه‌اي تقويت ثبات مركزي را اجرا كردند. قبل از شروع پروتكل تمريني و پس از پايان هشت هفته تمرين، آزمون‌هاي تعادل ايستا با چشم باز و بسته، آزمون Timed Up and Go (TUG) براي تعادل پويا و ده متر راه رفتن از آزمودني‌هاي هر دو گروه گرفته شد. نمونه‌هاي گروه شاهد در اين مدت فعاليت‌هاي روزانه خود را ادامه دادند. از آزمون Two-way ANOVA به منظور بررسي تفاوت‌هاي بين گروهي استفاده گرديد. يافته‌ها: دوره تمرينات ثبات مركزي، تأثير معني‌داري بر تعادل ايستاي چشم باز، تعادل ايستاي چشم بسته، نشستن و راه رفتن و 10 متر راه رفتن در گروه تمرين داشت (001/0 = P). تغيير معني‌داري در شاخص‌هاي تعادل ايستاي چشم باز، تعادل ايستاي چشم بسته، نشستن و راه رفتن و 10 متر راه رفتن گروه شاهد وجود نداشت. در پايان دوره تمريني، وضعيت گروه تمرين به صورت معني‌داري در كليه شاخص‌هاي مورد بررسي بهتر از گروه شاهد بود (94/0≥ η2 ≥ 91/0، 001/0 = P). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد تقويت عضلات در ناحيه مركزي بدن، منجر به حفظ تعادل سالمندان در فعاليت‌هاي روزمره زندگي مي‌شود. از آن‌جايي كه داشتن استقلال در افراد با سابقه زمين خوردن بسيار مهم است، مي‌توان با انجام اين ورزش‌ها به عنوان حركاتي ساده، كم‌هزينه و مناسب براي ورزش در خانه، باعث بهبود استقلال و مشاركت فعال آن‌ها در جامعه شد و با افزايش تعادل، از سقوط و زمين خوردن مجدد آنان جلوگيري نمود.

Introduction Falling is a serious concern among elderly which have made a lot of discussions between gerontologists and physical therapists. Falling is common, dangerous, and costly among the elderly population. Fear of falling again among elderly faller leads to decrease self-confidence, loss of life quality, and inability. The purpose of this study was to find the effects of core stability exercise on balance and functional mobility among elderly with a history of falling. Materials and Methods Thirty elderly people with a history of falling were randomly divided into control (n = 15) and experimental (n = 15) groups. The experimental group performed a 40-minute core stability exercise for eight weeks and three sessions per week. Before and after eight weeks of exercise program, static balance with open and closed eyes, Timed Up and Go (TUG) test for dynamic balance, and 10-meter walking were taken in both groups. The control group only have the daily activities. The two-way ANOVA test was used to compare the mean differences between groups. Results Central stability training had a significant effect on static balance with open and closed eye, TUG, and 10-meter walking (P = 0.001). The control group did not show a significant effect on the factors of static balance with open eyes, static balance of closed eyes, TUG, and 10-meter walking. Following training period, the experimental group showed significantly better status in all variables compared to control group (0.91 ≤ η2 ≤ 0.94, P = 0.001). Conclusion It seems that strengthening the muscles in the central area of the body leads to maintaining balance in the elderly during daily activities. Since independency is very important in people with a history of falling, it can improve their independence and active participation by performing these exercises as simple, low-cost, and appropriate activities for home exercise.