بررسي تركيبات شيميايي موجود در عصاره هيدروالكلي (UrticadioicaL.) و مقايسه اثر درماني آن با داروي سيپروفلوكساسين عليه باكتري هاي شايع جدا شده از بيماران مبتلا به عفونت مجاري ادراري بيمارستان ولي عصر(عج) مشكين شهر

مصرف گياهان دارويي از گذشته جهت درمان بيماري ها مد نظر بوده است. از اين ميان بيماري هاي عفوني نيز اهميت قابل ملاحظه اي داشته اند. با توجه به اثرات آنتي باكتريالي گزنه و عوارض جانبي داروهاي شيميايي، جايگزين كردن آن ها توسط داروهاي ضد ميكروبي با منشاء گياهي از اهميت ويژه اي برخوردار بوده است. تركيبات فنلي گياه گزنه پس از جمع آوري و عصاره گيري به روش ماسراسيون، با استفاده از دستگاه HPLC اندازه گيري گرديد، سپس با هدف بررسي خاصيت ضد ميكروبي با دو روش Disk deffusion و MIC در برابر باكتري هاي شايع عفونت مجاري ادراري در غلظت هايmg/ml 5/12، 25 ، 50 و 100 با 3 تكرار انجام گرديد. تركيبات فنلي مثل كلورژنيك اسيد (1/28%)، روتين (2/25%)، ميريستين (6/10%) و وانيليك اسيد (2/9%) با استفاده از دستگاه HPLC به دست آمد. بيش ترين قطر هاله مربوط به اسينتوباكتر كالكوآستيكوس با قطر 21 ميلي متر و كم ترين آن مربوط به انتروكوكوس فكاليس با قطر 4 ميلي متر بود. بر اساس نتايج به دست آمده از تست MIC، باكتري انتروكوكوس فكاليس بيش ترين حساسيت را با حداقل غلظت مهاري 5/1 ميلي گرم بر ميلي ليتر و باكتري انتروباكتر ايروژنز كم ترين حساسيت را نسبت به عصاره هيدروالكلي گياه دارويي گزنه از خود نشان دادند. مي توان گفت كه عصاره هيدروالكلي گزنه مي تواند جايگزين مناسب ديگري براي درمان عفونت مجاري ادراري باشد. در ادامه لازم است مطالعات بيش تر و دامنه داري در شرايط in vivo انجام شود تا بتوان اين عصاره گياهي را به عنوان يك فرآورده جديد معرفي نمود.

no abstract