پديد آورندگان :
بوذري، بهنوش دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده تغذيه و علوم غذايي - گروه تغذيه باليني , صانعي، پروانه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده تغذيه و علوم غذايي - گروه تغذيه باليني , صفوي، مرتضي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده تغذيه و علوم غذايي - گروه تغذيه باليني
كليدواژه :
نمايه توده بدني , چاقي , طول دوره خواب , كيفيت خواب
چكيده فارسي :
مقدمه: چاقي و پيامدهاي آن سلامت عمومي افراد را تهديد مي‌كند. نتايج تحقيقات بيان‌كننده نقش احتمالي محروميت از خواب در افزايش شيوع چاقي مي‌باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي رابطه الگوي خواب با بيماري چاقي بود.
روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 395 دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان و با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي انجام شد. جهت تخمين الگوي خواب، از پرسش‌نامه خواب Pittsburgh (PSQI يا Pittsburgh Sleep Quality Index) و جهت محاسبه شاخص توده بدني (Body mass index يا BMI) از تقسيم وزن به كيلوگرم بر مجذور قد بر حسب مترمربع كه به روش كلينيكي اندازه‌گيري و ثبت شده بود، استفاده گرديد. داده‌ها با استفاده از روش رگرسيون خطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: نزديك به يك چهارم دانشجويان BMI بالاتر و مساوي 25 كيلوگرم بر مترمربع داشتند. ميانگين و انحراف معبار طول دوره خواب شركت‌كنندگان، 05/1 ± 39/6 ساعت بود و 8/40 درصد آن‌ها كيفيت خواب ضعيف را گزارش كردند. پس از تعديل سن، سطح تحصيلات و وضعيت اقتصادي- اجتماعي، ارتباط معكوس و معني‌داري بين طول دوره خواب و BMI در آقايان مشاهده شد [(916/0- تا 021/0-= Confidence interval (CI) 95 درصد، 022/0 = P، 088/0- = β)] و در بانوان اين رابطه از معني‌داري مرزي برخوردار بود (681/0- تا 243/0 = CI 95 درصد، 071/0 = P، 066/0- = β). همچنين، ارتباط معكوس و معني‌داري بين كيفيت خواب و BMI در آقايان وجود داشت (007/0- تا 328/1- = CI 95 درصد، 008/0 = P، 139/0- = β).
نتيجه‌گيري: نتايج بيان‌كننده نقش احتمالي محروميت خواب در افزايش شيوع چاقي مي‌باشد و از گسترش طرح‌هاي توسعه سلامت جهت ترويج خواب سالم در ميان دانشجويان حمايت مي‌كند. با اين حال، انجام تحقيقات بيشتر در جهت تأييد يافته‌هاي به دست آمده، ضروري به نظر مي‌رسد.
چكيده لاتين :
Background: Obesity and its consequences threaten the general health of individuals. The results of studies suggest a possible role for sleep deprivation in increasing the prevalence of obesity. The aim of this study was to investigate the relationship between sleep pattern and obesity.
Methods: This cross-sectional study was performed on 395 students of Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran, based on a multistage cluster random sampling method. Sleep pattern was assessed using the Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) and height and weight were clinically measured to calculate body mass index (BMI). Linear regression analysis was performed for analyzing data.
Findings: One-fourth of the participants had BMI ≥ 25, and 40.8% were poor-quality sleepers (PSQI > 5). Mean sleep duration was 6.39 ± 1.05 hours for participants. Among the men after controlling for age, socioeconomic status, and education level, a significant negative relationship was found between sleep duration and BMI [β = -0.088, 95% confidence interval (CI): -0.916, -0.021, P = 0.022] and this association was marginally significant in women (β = -0.066, 95% CI: -0.681, 0.243, P = 0.071). In addition, there was a significant negative relationship between sleep quality and BMI in men (β = -0.139, 95% CI: -1.328, -0.007, P = 0.008).
Conclusion: The results indicate the possible role of sleep deprivation in increasing the prevalence of obesity and support the health development programs for promoting healthy sleep among students. However, more research is needed to confirm the findings.
