عنوان مقاله :
تاثير حرفه‌اي‌گرايي اساتيد باليني بر اعتمادسازي ميان دستياران تخصصي و فوق‌تخصصي دانشگاه علوم پزشكي تهران
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Clinical Professors’ Professionalism on Trust Formation in Resident and Fellow Students at Tehran University of Medical Sciences
پديد آورندگان :
گرشاسبي، سيما دانشگاه پيام نور - گروه روان‌شناسي , صفاري نيا، مجيد دانشگاه پيام نور - گروه روان‌شناسي , امامي رضوي، حسن دانشگاه علوم پزشكي تهران - پژوهشكده‌ي علوم اعصاب (بازتواني عصبي) - مركز تحقيقات ضايعات مغزي و نخاعي
كليدواژه :
پرسش‌نامه‌ي سنجش حرفه‌اي‌گرايي , اعتماد , متخصصان باليني , حرفه‌اي‌گرايي پزشكي
چكيده فارسي :
مقدمه: مهارت و دانش باليني، مهارت‌هاي ارتباطي قابل‌قبول و درك صحيح اخلاق، اساس حرفه‌اي‌گرايي را تشكيل مي‌دهند. هرچند حرفه‌اي‌گرايي در اقدامات پزشكي ضروري است، اما كمي‌كردن آن آسان نمي‌باشد. در مطالعه‌ي حاضر، نظر دستياران آموزشي درباره‌ي رفتارهاي حرفه‌اي‌گرايي اساتيدشان مورد بررسي قرار‌گرفت.
روش كار: مطالعه‌ي توصيفي-مقطعي حاضر در سال 1392 در دانشگاه علوم پزشكي تهران با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌بندي‌شده روي دستياران تخصصي و فوق‌تخصصي انجام‌گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ي سنجش حرفه‌اي‌گرايي آموزش باليني به‌روش بيتون، مشتمل بر چهار حوزه، جمع‌آوري و مورد بررسي قرار‌گرفت. نتايج به‌دست‌آمده با استفاده از روش آماري استنباطي-توصيفي مقايسه و پايايي آن با آزمون آلفاي كرونباخ (88/.≤)، به‌عنوان معيار پايايي، سنجش شد. همچنين، سنجش روايي با استفاده از آزمون‌هاي آماري ضريب همبستگي و كاي اسكور انجام‌شد.
يافته‌ها: نمره‌ي حرفه‌اي‌گرايي اساتيد باليني به‌طور ميانگين 84/28±35/60% بود و از نظر دستياران و فلوشيپ‌ها، 44-40% از اساتيد باليني، حرفه‌اي‌گرايي مناسبي نداشتند.
نتيجه‌گيري: از نظر دستياران، رفتار حرفه‌اي‌گرايانه‌ي اساتيد در حد متوسط است و مصاديق حرفه‌اي‌گرايي به‌طور متوسط رعايت مي‌شود. آموزش مصاديق حرفه‌اي‌گرايي به پزشكان و همين‌طور ساير اعضاي گروه پزشكي مي‌تواند راهكار مناسبي براي ايجاد، حفظ و ارتقاي اعتماد اجتماعي در رابطه‌ي ميان بيمار و گروه درمان باشد؛ بنابراين به مديريت صحيح بيمار كمك شاياني نموده، نقش ارزنده‌اي در حفظ و ارتقاي سلامت عمومي و كاهش هزينه‌ها ايفا مي‌كند.
واژه‌هاي كليدي:
چكيده لاتين :
Introduction: Clinical knowledge and skills, good communication skills, and a sound understanding of ethics constitute the foundation of professionalism as a core competency of physicians. However, it is hard to measure this concept in medical practice. Thus, in this study, the professional behavior of clinical professors was assessed from their clinical students’ viewpoints.
Methods: A cross-sectional study was conducted at the Tehran University of Medical Sciences in 2013. Data were collected through classified random sampling via a standard questioner, namely the Professionalism Assessment Tool in clinical training (Beaton method). This questionnaire consists of four dimensions: Clinical professor-patient communication, clinical professor-student communication, professional communication dimension, and clinical professor communication with himself/herself. The results were compared using descriptive-inferential statistical methods and the reliability was measured by Cronbach’s alpha test (≥0.88). The Pearson correlation coefficient test was used to assess the validity and the Chi-square statistical test was performed separately in four communication domains.
Results: Generally, the teachers’ score was 60.35% ± 28.84, which was considered as a moderate score in professional behaviors.
Conclusion: It seems that the residents and fellowships were not completely satisfied with their clinical teachers’ professional behavior and there are hidden concerns in this field. Therefore, it is essential to develop comprehensive professionalism and implement regulations to ensure successful professionalism. Also, the precise evaluation of professionals can encourage the maintenance of professional behaviors, potentially decrease negative role-modeling, and influence the hidden curricula. Operational approaches to formulate appropriate regulations and measures for establishing professional ethics are of great importance.
عنوان نشريه :
تحقيقات نظام سلامت حكيم
