عنوان به زبان ديگر :
Challenges of Governance Structure in the Ministry of Health, Treatment, and Medical Education of Iran Based on Network Structure Model
كليدواژه :
فراتركيب , درمان و آموزش پزشكي , وزارت بهداشت , حكمراني , ساختار شبكه‌اي , ساختار سلسله‌مراتبي
چكيده فارسي :
مقدمه: در مطالعه‌ي حاضر، چالش‌هاي ساختاري موجود در نظام حكمراني وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، براساس الگوي ساختار حكمراني شبكه‌اي مورد تحليل قرار‌گرفت.
روش كار: تحقيق حاضر از نوع كيفي بوده و با بهره‌گيري از رويكرد فراتركيب انجام شد. پژوهشگر با استخراج و تركيب يافته‌هاي 19 پژوهش كيفي انجام‌شده در فاصله‌ي سال‌هاي 1380 تا 1397 و مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختار‌يافته با 14 خبره‌ي نظام سلامت ايران، كه به روش غيرتصادفي-هدفمند انتخاب شدند، مطابق چارچوب ساختار شبكه‌اي، به ارايهي چالش‌هاي ساختار حكمراني پرداخت. براي محاسبه‌ي پايايي از شاخص كاپاي-كوهن استفاده شد، كه مقدار آن 80% به‌دست آمد. روايي محتواي شاخص‌هاي استخراجي، با استفاده از روش والتز-باسل 85% به‌دست آمد. به‌دنبال تحليل محتواي مقالات مذكور و مصاحبه با خبرگان، چالش‌هاي ساختاري نظام حكمراني در هفت بعد سياست گذاري و تصميم گيري، قانوني، سازماندهي، مديريتي،ارتباطات، مالي و نظارتي دسته‌بندي شد.
يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه بي‌ثباتي مديران، همگام‌نبودن سرعت سياست‌گذاري با تغييرات جامعه، تفكيك معاونت بهداشت و درمان، عدم‌ارايه‌ي تعريفي از همكاري ميان‌بخشي مناسب، عدم‌شفافيت، عدم‌آگاهي از ملزومات تصميم‌گيري جمعي سياست‌گذاران سلامت، عدم‌استفاده از سياست‌گذاري مبتني بر شواهد، نظام بودجه‌اي نامناسب و عدم‌كنترل بخش خصوصي، از چالش‌هاي مهم ساختار حاكميتي فعلي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي است.
نتيجه‌گيري: باتوجه‌به چالش‌هاي مطرح‌شده و اهميت آن‌ها، لازم است سياست‌گذاران و برنامه‌ريزان سلامت نسبت‌به ارايهي راهكارهاي عملي و اجرايي جهت برطرف‌كردن چالش‌هاي ساختار حكمراني فعلي اقدام كنند.
واژه‌هاي كليدي:
چكيده لاتين :
Introduction: In the present study, structural challenges in the governance system of the Ministry of Health, Treatment, and Medical Education of Iran were analyzed based on the network structure model.
Methods: The present qualitative study was conducted using a meta-combined approach. The study used the findings of 19 qualitative studies, conducted between 2001 and 2018, and semi-structured interviews with 14 non-randomly selected experts of the Iranian health system. The Kapa-Cohen index was used to calculate the reliability, which was 80%. Also, the Waltz-Basel method was used to assess the content validity of the extracted indices, which was calculated to be 85%. Through the content analysis of the articles and interviews with experts, the structural challenges of the governance system were classified into seven dimensions, including policy-making and decision-making challenges, legal challenges, organizational challenges, managerial challenges, communication challenges, financial challenges, and regulatory challenges.
Results: The findings showed that important challenges in the current governance structure of the Ministry of Health, Treatment, and Medical Education of Iran include the instability of managers, inconsistent speed of policy-making and changes in society, the separated activity of the Health Deputy and Treatment Deputy of the Ministry, lack of defined inter-sectoral cooperation, lack of transparency, lacked knowledge of the requirements of collective decision-making in health policy-makers, the lacked use of evidence-based policy-making, inadequate budget system, and lack of control over the private sector.
Conclusion: According to the challenges and their importance, health policy-makers and planners must provide practical and applicable solutions to address the challenges of the current governance structure.
