بررسي اثربخشي آموزش خودشفقتي بر مديريت عملكرد خانوادگي پرستاران

The effectiveness of self-compassion training on nurses' family performance management

مقدمه و هدف: ايفاي نقش پرستاران در رهبري تيم سلامت بسيار حائز اهميت است؛ اما به دليل برخي مشكلات مربوط به محيط كار، ممكن است در ايفاي نقش‌هاي خانوادگي مانند نقش همسري، مادري و در توجه به خود با تعارضاتي مواجه گردند. مطالعه حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش خودشفقتي بر مديريت عملكرد خانوادگي پرستاران صورت گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك پژوهش نيمه تجربي با طراحي پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل است كه در سال 1397 انجام شد. نمونه پژوهش را 60 نفر از پرستاران شاغل در بخشهاي روانپزشكي بيمارستان شهيد مدرس اصفهان كه واجد معيارهاي ورود به مطالعه بودند تشكيل دادند. نمونهها بصورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي با نرم افزار تلفن همراه به دو گروه مداخله و كنترل تخصيص داده شدند. گروه مداخله در هشت جلسه 90 دقيقه اي آموزش گروهي خودشفقتي شركت كردند؛ اما اين مداخله بر روي گروه كنترل انجام نشد. ابزار جمع‌آوري دادهها قبل و بعد از مداخله، مقياس سنجش عملكرد خانوادگي اپشتاين بود. داده‌ها از طريق آزمونهاي توصيفي (ميانگين، انحراف استاندارد، فراواني، درصد فراواني) و استنباطي (تي مستقل، تي زوجي، كاي اسكوئر) در نرم‌افزار SPSS نسخه 14 تجزيه ‌و تحليل شدند. نتايج: نمره مديريت عملكرد خانواده قبل از آموزش در گروه مداخله 92/42 ± 13/132 و در گروه كنترل 78/26 ± 47/126 بود كه تفاوت معناداري نداشت (05/0< P). بعد از مداخله، ميانگين نمرات در گروه مداخله به 05/39 ± 96/160 و در گروه كنترل 36/37 ± 63/127 گزارش شد كه تفاوت معنادار داشت (01/0>P). نتيجه‌گيري: آموزش خودشفقتي بر مديريت عملكرد خانوادگي پرستاران شاغل در بخشهاي روانپزشكي مؤثر بود؛ بنابراين اين آموزشها ميتواند در كنترل بخشي از تعارضات كار- خانواده مؤثر باشد و پيشنهاد ميشود در برنامه آموزشي پرستاران مورد توجه قرار گيرد.

Background and Objective: Nurses play a very important role in health team leadership. However, due to some work-related problems, they may encounter conflicts in their family roles such as maternal, spouse roles and in their self-care. The aim of this study was to determine the effectiveness of self-compassion training on nurses' family performance management. Materials and Methods: The research method was quasi-experimental with pre - post test with the control group which was done in 2019. The sample consisted of 60 nurses working in psychiatric wards of Shahid Modarres Hospital in Isfahan who were selected by inclusion criteria. They were selected using convenience sampling and were divided into two equal groups of control and intervention randomly. The intervention group participated in eight 90-minute sessions of compassion-focused group training, but the control group did not. Before and after the intervention, the Epstein Family Functioning Scale was used. Data were analyzed using descriptive (mean, standard deviation, frequency, Percentage), and analytical tests (Independent t-test, paired t-test, chi-square) in SPSS software V:14. Results: The mean score of family functioning management before education in the intervention group was 132.13± 42.92 and in the control group was 126.47 ± 26.78 which was not significantly different (P <0.05). After the intervention, those mean score in the intervention group was 160.96 ± 39.05 while in the control group it was 127.63 ± 37.36 which was significantly different (P <0.01). Conclusion: Self-compassion training was evaluated positively on family functioning management of nurses. Therefore, these trainings can be effective in controlling part of the work-family conflicts and it is suggested to be considered in the nurses' training program.