عنوان مقاله :
تاثير زوج درماني مثبت‌نگر بر شادكامي زناشويي، صميمت زناشويي و اضطراب اجتماعي زوجين متقاضي طلاق
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Positive Couple Therapy on Marital Happiness, Marital Intimacy and Social Anxiety of Divorce Applicant Couples
پديد آورندگان :
بهجت، آزيتا دانشگاه آزاد اسلامي واحد يزد - گروه روانشناسي، يزد، ايران , محمدآبادي، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد آيت‌الله آملي - گروه روانشناسي، علوم و تحقيقات تهران، آمل، ايران , اعزازي بجنوردي، الميرا دانشگاه خوارزمي - دانشكده علوم تربيتي وو روانشناسي - گروه مشاوره، تهران، ايران , چناراني، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد قوچان - گروه مشاوره، قوچان، ايران , اسماعيلي، مهسا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه - گروه روانشناسي، اروميه، ايران
كليدواژه :
زوج درماني مثبت‌نگر , شادكامي زناشويي , صميميت روانشناختي , اضطراب اجتماعي , زوجين متقاضي طلاق
چكيده فارسي :
هدف اين پژوهش تعيين تاثير زوج درماني مثبت‌نگر بر شادكامي زناشويي، صميميت زناشويي و اضطراب اجتماعي زوجين متقاضي طلاق بود. روش مطالعه حاضر نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش زوجين متقاضي طلاق مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر ورامين در فصل تابستان سال 1398 بودند كه تعداد 30 زوج با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و با روش تصادفي در دو گروه مساوي (هر گروه 15 زوج) جايگزين شدند. گروه آزمايش 12 جلسه 90 دقيقه‌اي زوج درماني مثبت‌نگر دريافت و گروه كنترل آموزشي نديد. ابزارهاي پژوهش، پرسشنامه‌هاي شادكامي زناشويي (آزرين و همكاران، 1973)، صميمت زناشويي (والكر و تامپسون، 1983) و اضطراب اجتماعي (كانور و همكاران، 2000) بودند. داده‌ها با روش تحليل كوواريانس تك‌متغيري در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه گروه‌هاي آزمايش و كنترل در مرحله پيش‌آزمون از نظر متغيرهاي شادكامي زناشويي، صميميت زناشويي و اضطراب اجتماعي تفاوت معناداري نداشتند (05/0P>)، اما در مرحله پس‌آزمون از نظر هر سه متغير تفاوت معناداري داشتند. به عبارت ديگر، زوج درماني مثبت‌نگر باعث افزايش شادكامي زناشويي و صميميت زناشويي و كاهش اضطراب اجتماعي زوجين متقاضي طلاق شد (05/0P<). با توجه به تاثير روش زوج درماني مثبت‌نگر در بهبود ويژگي‌ها، استفاده از آن توسط روانشناسان و درمانگران خانواده براي بهبود ويژگي‌هاي شادكامي زناشويي، صميميت زناشويي و اضطراب اجتماعي زوجين متقاضي طلاق ضروري است.
چكيده لاتين :
The aim of this research was determine the effect of positive couple therapy on marital happiness, marital intimacy and social anxiety of divorce applicant couples. The method of present study was semi-experimental with pretest and posttest design with control group. The research population was divorce applicant couples referring to counseling centers of Varamin city in summer season of 2019 year, which 30 couples were selected by available sampling method and randomly replaced into two equal groups (each group 15 couples). The experimental group received 12 sessions of 90-minute the positive couple therapy and the control group didn’t received training. The research tools were the questionnaires of marital happiness (Azreen & et al, 1973), marital intimacy (Walker & Thompson, 1983) and social anxiety (Connor & et al, 2000). Data were analyzed by univariate analysis of covariance method in SPSS version 24 software. The findings showed that the experimental and control groups in the pretest stage there was no significant difference in terms of marital happiness, marital intimacy and social anxiety (P>0.05), but in the posttest stage there was significant difference in terms of all three variables. In the other words, positive couple therapy led to increased marital happiness and marital intimacy and decrease social anxiety of divorce applicant couples (P<0.05). Regarded to the effect of positive couple therapy in improving the characteristics, it is necessary to using it by family psychologists and therapists to improve the characteristics of marital happiness, marital intimacy and social anxiety of divorce applicant couples.
عنوان نشريه :
روانشناسي اجتماعي-دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز
