نقد ادله مشهور بر تنجس آب قليل ملاقي با نجس

همانگونه كه روشن است يكي از عوامل مهمي كه باعث تفسير ناقص از روايات مي شود عدم توجه به قرائن مخصوصا ارتكازات مربوط به موضوع محل بحث مي باشد. در مورد تنجس آب قليل به صرف ملاقات نيز همين اتفاق افتاده است. ارتكاز و بناي عقلا در مورد آلودگي آب(كم باشد يا زياد) اين است كه تا وقتي كه متغير نشده مي توان از آن استفاده كرد و اگر شارع مخالف اين تلقي شديد بود لازم بود صريح و مكرر بيان كند. و همچنين اگر آب قليل در اين فرض نجس مي شد براي مردم عصر رسول الله و اهل بيت، عسر و حرج شديدي ايجاد مي كرد كه اين خلاف حكمت و نيز رويه شارع در تشريع احكام است. علاوه بر اين دو، روايات صريحي (14 روايت) در مجامع روايي شيعه وارد شده است مبني بر عدم تنجس آب قليل. حال در اين مقاله در صدد اين هستيم كه ادله فقها را بر تنجس آب قليل بررسي نمائيم، يعني اجماع و روايات اهل بيت. در ادامه خواهيد ديد كه تنها راه منطقي جمع بين ادله اين است كه بگوييم آب قليل به صرف ملاقات نجس نمي شود اما بر اساس روايات اهل بيت استفاده از آن كراهت دارد.

No abstract