ذات و تجلي غيبي خداوند از ديدگاه ابن عربي و د لئون

nature and hidden manifestation of god point of view Ibn Arabi and De Leon

مقالة حاضر پژوهش تطبيقي آراء ابن‌عربي و موسي د لئون نويسندة كتاب معروف زوهر در موضوع ذات و تجلي غيبي خداوند است. در رويكرد هستي‌شناسانه ‌اين دو‌انديشمند، در موضوع تبيين ذات خداوند و ظهور او در مراتب غيب، قرابت قابل تأملي ملاحظه مي‌گردد. ذات از منظر وجودشناختي ‌اين دو‌انديشمند، در مرتبه‌اي فراتر از وجود، در ظلمت عدم است. از ظلمت، نور وجود ساطع مي‌‌گردد و مراتب هستي يكي پس از ديگري نمود مي‌‌يابند. از منظر ابن‌عربي و د لئون در مراتب غيب به لحاظ ارتباط خداوند با خلقت، دو قلمرو تجلي غيب مطلق و غيب نسبي از يكديگر قابل تشخيص است.‌ اين دو قلمرو نزد دو متفكر با تعابير خاصي خوانده مي‌‌شوند كه ناظر بر خصوصيات مرتبه‌اي خود هستند. درقلمرو غيب مطلق خداوند هيچ نسبتي با خلق ندارد و مرتبة غيب نسبي محل ارتباط خداوند با خلقت است

Present paper is comparative search of point of view of Ibn Arabi, and Moses De Leon, well-known author of zohar, about nature and invisible manifestation of God. In ontology approach of two thinkers, about making clear nature of God and Him manifestation in creation ranks, there is considerable proximity. Nature of God is beyond existence in non-existence darkness. A light radiate of it and creation ranks one by one appear. Point of view Ibn Arabi and De Leon in invisible ranks two realms, absolute invisible manifestation and relative invisible manifestation, are discernible. these two realms are called with special phrases that demonstrate their realm particulars. In absolute invisible manifestation God has not relation to creation and relative invisible realm is the place of relation to creation