تاثير محيط باليني حمايتي در دوره كارآموزي بر صلاحيت باليني دانشجويان پرستاري

The Effect of Supportive Clinical Environment in internship period on Clinical Competence of Nursing Students

مقدمه و هدف: آموزش باليني نقش مهمي در دستيابي كامل دانشجويان پرستاري به صلاحيت باليني ايفا مي كند. يكي از پارامترهاي محيط باليني كه به نظر مي رسد در دستيابي به اهداف كارآموزي ها كمك كننده باشد، محيط حمايتي است. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير محيط باليني حمايتي بر صلاحيت باليني دانشجويان پرستاري طراحي گرديد. مواد و روش­ها­: اين مطالعه نيمه تجربي با مشاركت 60 دانشجوي پرستاري كه به دو گروه مساوي مداخله و كنترل (با روش قرعه كشي) تخصيص تصادفي شدند، در بيمارستانهاي آموزشي مشهد انجام شد. براي دانشجويان گروه مداخله، برنامه محيط باليني حمايتي كه شامل سه جزء دانشي، مهارتي و بستر يادگيري بود، به مدت دو هفته برگزار شد. قبل و بعد از مداخله صلاحيت باليني آنها با پرسشنامه اصلاح شده صلاحيت باليني مرتوجا (Meretoja Modified Nursing Competence Scale) سنجيده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمونهاي تي مستقل، من ويتني، تي زوجي و كاي اسكوئر تحليل شدند. يافته­ ها: نتيجه آزمون تي مستقل نشان داد، بعد از مداخله، ميانگين نمره كلي صلاحيت باليني دانشجويان گروه مداخله(6/16±8/80 از 100 نمره) بصورت معني داري بيشتر از گروه كنترل (9/10±3/68 از 100 نمره) بود(003/0 p=). همچنين ميانگين نمره صلاحيت باليني گروه مداخله در ابعاد كمك به بيمار، آموزش و راهنمايي و اقدامات درماني نسبت به گروه كنترل افزايش معني داري داشت (05/0P<). نتيجه­ گيري: ايجاد محيط باليني حمايتي، صلاحيت باليني دانشجويان را خصوصا در حيطه هاي كمك به بيمار و آموزش و راهنمايي بيشتر ارتقا مي­دهد و توصيه مي­شود در برنامه ريزي آموزش باليني پرستاري توجه بيشتري به آن شود. واژه‌هاي كليدي:

Introduction: Clinical education accounts for about 50% of nursing education programs and plays an important role in the full achievement of clinical nursing students, so they should change the environment in a way that facilitates studentschr('39') learning and education. The purpose of this study was to determine the effect of supportive clinical environment in internship period on clinical competence of nursing students. Methods and materials: This randomized qusi- experimental study was carried out with 60 nursing students who allocated in two groups of intervention and control randomly in educational hospitals of Mashhad. For interventional students was performed the clinical support program, which included three components of knowledge, skills, and learning platform for two weeks. Before and after the intervention, their clinical competency was measured by Meretoja modified clinical competence scale. Data were analyzed by SPSS software version 16 and independent t-test, Mann-Whitney, paired T-test and Chi-square. Results: The result of independent t-test showed that after the intervention, the mean score of clinical competency of the students in the intervention group (80.8 ± 16.6 of 100) was significantly (68.3 ± 10.9 of 100) more than the control group (p= 0.003). Also the mean score of clinical competency of the intervention group in the dimensions of patient assistance, education, guidance and therapeutic measures was significantly higher than that of the control group (P <0.05). Conclusions: Creating a supportive clinical environment will enhance the clinical competence of the students, especially in the areas of patient assistance and further education and guidance, and it is recommended that more attention be paid to planning clinical nursing education.