مسئوليت مدني ناشي از فسخ و شرط فاسخ در قراردادها

Civil Responsibility of Abolition and Abolition Condition in Contracts

مسئوليت مدني در معني عام خود شامل دو بخش است: يكي مسئوليت قراردادي و ديگري مسئوليت خارج از قرارداد. مسئوليت قراردادي مسئوليتي است كه در نتيجه تخلف از مفاد قرارداد خصوصي پديد مي آيد. همچنين مسئوليت خارج از قرارداد مسئولتي كه ناشي از نقض قرارداد نيست بلكه ناشي از زيان و خسارتي است كه شخصي به ديگري وارد مي آورد و در نتيجه آن موظف به جبران خسارت زيان ديده مي شود. مقصود از گنجاندن شرط در قرار داد تحقق آن در خارج است. از اين رو، اگر شرط غير مقدور باشد، باطل تلقي مي شود. يكي از دلايل انحلال عقود، شرط فاسخ است. براين اساس طرفين شرط مي كنند اگر حادثه، فعل يا ترك فعلي رخ دهد عقد از بين برود. در اين صورت با حصول معلق عليه، عقد منفسخ مي گردد. در اين موارد سبب انفساخ ارادي است و نتيجه به طور قهري ظاهر مي گردد. مدت شرط فاسخ بايد معلوم باشد. به علاوه امكان درج آن در تمام قراردادها وجود ندارد. در مدتي كه شرط فاسخ وجود دارد طرفين بايد از انجام هرگونه عملي منافي با حق طرف ديگر خودداري كنند.

Civil responsibility has two common meanings: conventional responsibility and unconventional responsibility. Although conventional responsibility is caused as the result of private contract's violation, unconventional responsibility is not the same. It is the result of damage caused by a person to the other. So, the person is responsible to compensate the damage. Considering condition in contract means its achievement . Therefore, the condition will be null and void if it is impossible. One of the contract's disbandment's reasons is revoker condition. According to this condition, parties agree to cancel the contract if an event, action or inaction happen. In this condition, the contract is cancelled by conditioned issue. This leads to volitional cancellation and the result is appeared compulsorily. The duration of revoker condition should be cleared. Additionally, it is impossible to write it in all contracts. When the revoker condition is applied, parties are not allowed to do something against the other's right.