شماره ركورد :
1199729
عنوان مقاله :
الگوهاي پارگي منيسك همراه با ضايعات رباط صليبي خلفي
عنوان به زبان ديگر :
Patterns of Meniscus Tears Associated with Posterior Cruciate Ligament Lesions
پديد آورندگان :
ميناتور سجادي، محمد رضا دانشگاه علوم پزشكي و بهداشتي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - واحد توسعه تحقيقات باليني طالقاني , ابراهيم پور، عادل دانشگاه علوم پزشكي و بهداشتي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - واحد توسعه تحقيقات باليني طالقاني , اخوت پور، محمد علي دانشگاه علوم پزشكي و بهداشتي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - واحد توسعه تحقيقات باليني طالقاني , زندي، رضا دانشگاه علوم پزشكي و بهداشتي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - واحد توسعه تحقيقات باليني طالقاني , امامي، حوريا دانشگاه علوم پزشكي و بهداشتي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - واحد توسعه تحقيقات باليني طالقاني
تعداد صفحه :
6
از صفحه :
44
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
49
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
رباط صليبي خلفي , آرتروسكوپي , ضايعات غضروف , آسيب ديدگي منيسك , بازسازي رباط صليبي خلفي
چكيده فارسي :
هدف: هدف از اين مطا عه بررسي ويوع و ا گوهاي پارگي منيس همراه با ضايعا رباط صليبي خلفي قرار گرفتند، در اين مطا عه وارد PCL كه تحت عمل جراحي بازسازي PCL روش: 11 بيمار با تش يص پارگي مزمن ودند.پرونده بيماران بررسي ود.محل و درجه آسيب غضروف، محل و ا گوي پارگي منيس ، فاصله بين تش يص و عمل جراحي و روش درماني جمع آوري ود. 16 ماه بود. فاصله زماني بين بروز تروما و جراحي در بيماران /73 ± 33/ نتايج: ميانگين فاصله زماني بين بروز تروما و جراحي 1 10 ماه بود. پارگي منيس در 07 بيمار /76 ± 0/ 04 ماه و در بيماران بدون پارگي منيس 1 /6 ±4/ مبتلا به پارگي منيس 16 1( در منيس خارجي وجود داوت.وايع / 03 ( در منيس داخلي و در 1 بيمار )% 1 /% 33 (. در 11 مورد ) 5 / مشاهده ود )% 3 ترين محل پارگي منيس پارگي ريشه و عمدتاً كندگي ريشه اي بود. از اين تعداد ، 6 بيمار دچار كندگي ريشه خلفي منيس 17 ( مشاهده ود. / داخلي وده بودند.ضايعا غضروف در 14 بيمار )% 3 پارگي كندگي منيس ،PCL نتيجه گيري: بر اساس مطا عه حاضر، وايع ترين ا گوي پارگي منيس در بيماران مبتلا به پارگي داخلي است كه ممكن است با گذوت زمان بيشتر وود.
چكيده لاتين :
Purpose: The aim of this study was to assess the incidence and patterns of meniscus tear accompanying the posterior cruciate ligament (PCL) lesion. Method: 81 patients with a diagnosis of chronic PCL tear that underwent PCL reconstruction surgery were included in the study. The patients’ files were reviewed. The location and grade of cartilage damage, the location and pattern of meniscus tears, the interval between diagnosis and surgical procedure, and the treatment method were collected. Result: The average interval between the incidence of trauma and surgery was 16.73±33.1 months. The interval between the incidence of trauma and surgery in patients with meniscal tear was 24.6±4.86 months and in patients without meniscal tear was 12.76±2.1 months Meniscal tear was detected in 27 patients (33.3). It was in medial meniscus in 19 (23.5%) and in lateral menisci in eight (9.9%) patients. The most common site of meniscal tear was root tear and mostly avulsion of meniscus root. Of these, 6 patients had posterior root avulsion of medial menisci. Cartilage lesions were detected in 14 patients (17.3%). Conclusion: Based on the present study. The most common pattern of meniscal tear in cases of PCL tear is posterior medial meniscus avulsion tear. Such a tear deteriorates overtime.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
جراحي استخوان و مفاصل ايران
فايل PDF :
8283442
لينک به اين مدرک :
بازگشت