تأثير همزيستي ميكوريزايي و استفاده از كودهاي آلي، ورمي كمپوست و چاي كمپوست بر عملكرد كمّي و كيفي بادرنجبويه (Melissa officinalis L)

بادرنجبويه يك گياه شناخته شده است كه به عنوان طعم دهنده مواد غذايي، آشاميدني و به عنوان گياهي دارويي براي درمان سردرد، اختلالات گوارشي، عصبي و روماتيسم استفاده مي شود. به منظور بررسي اثر كودهاي آلي و همزيستي ميكوريزايي بر اجزاي عملكرد و درصد اسانس بادرنجبويه آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي با 8 تيمار و 4 تكرار در سال 1393 در ساري اجرا شد. عوامل شامل كاربرد ميكوريزا در دو سطح (صفر، 10% حجم گلدان)، ورمي كمپوست در دو سطح (صفر، 10% حجم گلدان) و چاي كمپوست در دو سطح (صفر، 1.5 ليتر براي گلدان هاي مشخص شده) در نظر گرفته شدند. صفات اندازه گيري شده شامل سطح برگ، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه و درصد اسانس بودند. نتايج به دست آمده نشان داد تيمارهاي كودهاي آلي و همزيستي ميكوريزايي تاثير معني داري بر اغلب صفات مورد اندازه گيري داشتند و كليه صفات مورد بررسي را در مقايسه با شاهد افزايش دادند. به طوري كه، بيشترين سطح برگ در تيمار كاربرد چاي كمپوست (207.93 سانتي متر مربع) و كمترين آن در تيمار شاهد (52.63 سانتي متر مربع) و بيشترين وزن خشك بوته در تيمار كاربرد چاي كمپوست و همزيستي ميكوريزايي (3.07 گرم) و كمترين آن در تيمار شاهد (0.51گرم) بودند. بيشترين درصد اسانس در تيمار همزيستي ميكوريزايي معادل 0.73% و كمترين آن در تيمار شاهد معادل 0.23% به دست آمدند. با توجه به نتايج حاصل به نظر مي رسد كه افزايش در صفات مورد بررسي ناشي از كاربرد اثرات مفيد كودهاي آلي و همزيستي ميكوريزايي بوده است.