پيامد بايوچار و باكتري آزوسپريليوم ليپوفروم بر عملكرد و شاخص‌هاي بهره‌وري آب در برنج رقم طارم هاشمي در دو رژيم آبياري غرقابي و تناوبي

به منظور بررسي پيامد بايوچار به همراه كود نيتروژن، باكتري آزوسپريليوم ليپوفروم و روش هاي مديريت آبياري بر عملكرد و شاخص هاي بهره وري آب در زراعت برنج، پژوهشي در دو سال زراعي 1396و 97 در مزرعه ي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري، به صورت كرت هاي دو بار خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي اجرا شد. عامل اصلي، شيوه آبياري در دو سطح آبياري غرقاب و آبياري تناوبي و عامل فرعي تيمار كودي در نه سطح، 100، 75 و 50 درصد نيتروژن به همراه 20، 10 و صفر تن بايوچار در هكتار و عامل فرعي فرعي جدايه خالص باكتري آزوسپريليوم ليپوفروم در دو سطح بدون مايه زني و مايه زني نشا در 3 تكرار انجام شد. نتايج نشان داد كه تيمارهاي كودي بايوچار + نيتروژن، باكتري و شيوه آبياري بر عملكرد شلتوك، ميزان مصرف آب و شاخص هاي بهره وري آب اثر معني داري داشت. در بررسي برهم كنش فاكتورها مشخص گرديد كه تيمار كودي 75 درصد نيتروژن به همراه 20 تن بيوچار در آبياري غرقاب با باكتري و در آبياري تناوبي بدون مصرف باكتري موجب بدست آوردن بيشترين ميزان عملكرد شلتوك و شاخص هاي CPD و BPD با اختلاف معني داري شده و در شاخص NBPD در حالت غرقاب بيشترين ميزان مربوط به 75 درصد نيتروژن و 20 تن بايوچار ، به همراه باكتري و در آبياري تناوبي مربوط به 50 درصد نيتروژن به همراه 20 تن بيوچار و بدون باكتري بوده است، كه البته ميزان اين تاثير گذاري در آبياري تناوبي به مراتب چشم گير تر بود. گمان مي رود مي توان با اعمال تركيب كودي 75 درصد نيتروژن به همراه 20 تن بيوچار در آبياري تناوبي، كاهش عملكرد حاصل از كم شدن مصرف آب را تا حد زيادي جبران نمود.