ترسيم حريم كمّي چاه‌هاي برداشت به كمك الگوريتم گام تصادفي و مدل شبيه‌ساز FeFlow

ترسيم و تعيين حريم كمّي چاه‌ها از جمله اقداماتي است كه بايد در هر آبخوان صورت بگيرد. روش‌هاي مورد استفاده به منظور رسم اين محدوده در دو بخش ساده و پيچيده قرار مي‌گيرند. در بخش ساده از چندين رابطه رياضي و در بخش پيچيده از مدل‌هاي عددي استفاده مي‌شود. در اين پژوهش براي اولين بار با استفاده از الگوريتم گام تصادفي و مدل عددي اجزاء محدود، حريم كمّي چاه‌هاي موجود در يك آبخوان استاندارد محصور و آبخوان آزاد بيرجند تعيين و ترسيم شدند. پس از مدل‌سازي سطح آب زيرزميني در دوره 12 ماهه 1390-1391 به كمك شبيه‌ساز FeFlow، حريم كمّي براي چاه‌ها ترسيم شدند. در آبخوان استاندارد حريم كمّي براي هر سه چاه بهره‌برداري به صورت جداگانه در دو دوره 50 و 180 روزه ترسيم شدند. نتايج نشان دادند كه كشيدگي حريم براي هر سه چاه به سمت قسمتي از آبخوان مي‌باشد كه سطح آب زيرزميني بالاتري نسبت به بقيه مناطق دارد. همچنين در مناطقي از آبخوان كه قابليت انتقال بيشتري دارند، حريم عريض‌تر بوده و با ورود به مناطقي با قابليت انتقال كمتر، از عرض آن كاسته و باريك‌تر مي‌شود به طوريكه در چاه شماره دو عرض حريم در منطقه 3، 302.86 متر بوده و اين در حالي است كه در منطقه 2 كه قابليت انتقال كمتري دارد، 267.46 متر مي‌باشد. در آبخوان بيرجند كه شامل 190 حلقه چاه است، 5 چاه به طور دلخواه انتخاب شدند و حريم كمّي براي آن‌ها در دو دوره پنج و سي ساله ترسيم شدند. نتايج نشان دادند كه كشيدگي حريم به سمت مرزهاي هد ثابت مطابق با الگوي جريان بوده و دو پارامتر دبي و هدايت هيدروليكي نقش بسزايي در شكل آن دارد. به طوريكه در چاه شماره 5، كه كمترين دبي برداشت را دارد، طول حريم در دوره 5 ساله حداقل مقدار يعني 364.62 متر داشته است.