برآورد برخي ويژگي هاي رشدي و مرتبط با شوري و تعيين حد آستانه تحمل به تنش شوري در گياه خارمريم (Silybum marianum L.)

به منظور ارزيابي تحمل به شوري گياه دارويي خارمريم آزمايشي به صورت طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار به صورت گلداني در گلخانه مركز ملي تحقيقات شوري انجام شد. تيمار آزمايش شامل 5 سطح 44/. (شاهد)، 3، 6، 9 و 12 دسي زيمنس بر متر بود. نتايج نشان داد كه اعمال سطوح شوري به طوري معني‌داري سبب كاهش تمامي صفات مورد مطالعه شد. به طوري كه در خصوص برخي صفات رشدي و مرتبط با عملكرد، افزايش شوري از تيمار شاهد تا شوري 12 دسي زيمنس بر متر سبب كاهش 89 درصد ارتفاع بوته، 79 درصد عملكرد دانه، 46 درصد عملكرد بيولوژيك و 59 درصد در ميزان شاخص برداشت گياه شد. همچنين با افزايش سطح شوري محتواي آب نسبي با كاهش 9.86 درصد و نشت يوني گياه با افزايش 38.53 درصد مواجه شدند. عناصر پتاسيم و سديم اندام هوايي گياه نيز به طور معني‌داري تحت تأثير شوري قرار گرفتند، به طوري كه افزايش شوري از شاهد تا 12 دسي زيمنس بر متر تأثير معني‌داري بر كاهش نسبت پتاسيم به سديم داشت و سبب كاهش 69 درصدي نسبت پتاسيم به سديم شد. نتايج نشان داد كه حد آستانه تحمل به تنش (عملكرد بذر) برابر با 0.19 دسي زيمنس بر متر و كاهش 50 درصد عملكرد در شوري 7.21 دسي زيمنس بر متر به دست آمد. به طوركلي با توجه به نتايج به دست آمده به نظر مي‌رسد گياه خارمريم مقاومت بالايي به شوري ندارد.