تأثير سطوح مختلف كود پتاسيم و آب آبياري بر خصوصيات فيزيولوژيكي و عملكرد گياه دارويي چاي ترش

امروزه تغيير الگوي كاشت به‌سمت گياهان مقاوم به كم‌آبي براي مقابله با خشكي مطرح شده است. يكي از گياهان مقاوم به خشكي چاي ترش مي‌باشد. در اين تحقيق اثر سطوح مختلف آب آبياري و كود پتاسيم بر چاي ترش مورد بررسي قرار گرفت. تحقيق در قالب طرح كرت‌هاي يك‌بارخرد شده به صورت بلوك كامل تصادفي در سه تكرار با چهار سطح آب آبياري (I1 ، I2 ، I3 و I4 به ترتيب معادل 40، 60، 80 و 100 درصد نياز‌آبي‌گياه) سه سطح كود پتاسيم (K1، K2 وK3 به‌ترتيب معادل 50، 75 و 100 درصد نياز‌كودي پتاسيم) به‌عنوان كرت فرعي انجام شد. در پايان آزمايش، پارامترهاي عملكرد خشك و بهره‌وري آب آبياري و پارامترهاي كيفي مقدار آنتوسيانين، پرولين، كارتنوئيد، كلروفيل a، كلروفيل b و كربوهيدرات اندازه‌گيري شد. نتايج آزمايش نشان داد، اثرات ساده آب آبياري و كود پتاسيم در سطح احتمال يك و پنج درصد بر تمامي پارامترهاي اندازه‌گيري شده معني‌دار گرديد. بيشترين عملكرد از تيمارهاي 100 درصد مصرف كود پتاسيم و 80 درصد نياز آبي به‌دست آمد. بيشترين بهره‌وري آب آبياري در تيمار 60 درصد نياز آبي و100 درصد مصرف كود پتاسيم به‌دست آمد اما از اين نظر بين تيمارهاي 60 و 80 درصد نياز آبي گياه تفاوت معني‌دار حاصل نشد. از نظر كيفي با كاهش عمق آب آبياري تا 60 درصد نياز آبي گياه و كاهش مصرف كود پتاسيم مقدار آنتوسيانين، كربوهيدرات و پرولين افزايش يافت و مقادير كلروفيل a و b و كارتنوئيدها كاهش يافتند. اما از اين نظر بين تيمار 50 و 75 درصد مصرف كود پتاسيم تفاوت معني‌دار مشاهده نشد. بنابراين با توجه به وضعيت آب منطقه و كاهش منابع آبي به‌كار بردن 80 درصد نياز آبي باعث صرفه‌جويي در مصرف آب مي‌گردد بدون آن‌كه تأثير معني‌دار در كاهش عملكرد داشته باشد. همچنين با توجه به شرايط آب و هوايي خشك منطقه سيستان استفاده از كود پتاسيم مي‌‌تواند باعث تعديل خسارات ناشي از تنش خشكي در چاي ترش شود.