پيش ‏بيني تغييرات سطح آب زيرزميني دامنه شمالي سهند با كاربرد روش‌هاي سامانه استنتاج فازي– عصبي، سري‌هاي زماني و رگرسيوني

برداشت و بهره‏برداري مداوم و بي‌رويه از منابع آب زيرزميني در دامنه شمالي سهند از سال 1362 موجب افت بيش از 14 متر از سطح آب گرديده است. بنابراين بهره‌برداري بهينه و پايدار از منابع آب زيرزميني در اين آبخوان يك‌ ضرورت مديريتي است و لازمه آن الگوبندي كمي مصرف، تحليل روند بهره‌برداري و آينده‏پژوهي وضعيت آن است. اين پژوهش با هدف تحليل و آينده‏پژوهي افت سطح آب زيرزميني دامنه شمالي سهند در دوره آماري 50 ساله با كاربرد روش‌هاي سري‌هاي زماني، رگرسيوني و سامانه استنتاج فازي– عصبي انجام گرديد. براي الگوبندي، آزمون و آينده‏پژوهي افت سطح آب زيرزميني دامنه شمالي سهند از روش‏هاي متعدد سري‌هاي زماني، دو روش رگرسيوني و سامانه استنتاج فازي– عصبي استفاده گرديد. الگوبندي، آزمون و آينده‏پژوهي افت سطح آب زيرزميني براي 50 سال صورت گرفت كه 35 سال (از سال 1362 تا 1397) براي مراحل الگوبندي و آزمون و 15 سال (از 1398 تا 1412) براي آينده‏پژوهي استفاده گرديد. نتايج نشان داد دقيق‏ترين روش براي تحليل و آينده‏پژوهي افت سطح آب زيرزميني دامنه شمالي سهند، روش سامانه استنتاج فازي – عصبي بود. در طول 35 سال گذشته سطح آب زيرزميني بيش از 14 متر و به طور ميانگين هر سال حدود 40 سانتي‌‌متر افت داشته است. با فرض ادامه يافتن شرايط موجود بهره‏برداري از منابع آب زيرزميني، ميانگين افت تجمعي سطح آب زيرزميني، در سال 1412 برابر 20.03 متر خواهد بود. براي صيانت از منابع آب زيرزميني در منطقه، سناريو و شرايط مختلف صرفه‏جويي در مصرف آب پيش‏بيني و پيشنهاد گرديد.