اثر همزمان كم‌آبياري و جريان ترجيحي بر نگهداشت باكتري ايشريشياكولي در خاك

آلودگي ميكروبي يكي از انواع آلودگي منابع آب است كه با سلامت موجودات زنده در ارتباط است. در اين پژوهش انتقال باكتري ايشريشياكولي در شرايط كم‌آبياري و در حضور جريان‌هاي ترجيحي بررسي شده‌است. سطوح آبياري 120، 100، 80 و 60 درصد ظرفيت زراعي و تعداد دفعات آبياري 5 مرتبه انتخاب شدند. يك مجراي جريان ترجيحي در وسط ستون‌هاي خاك به صورت مصنوعي ايجاد شد. سويه باكتري استاندارد ATCC-25922 به صورت سوسپانسيون به سطح خاك تزريق شد. تعداد باكتري لايه‌هاي مختلف خاك به روش شمارش زنده تعيين شد. نتايج نشان داد با كاهش سطح آبياري، ميزان عمق انتقال باكتري كاهش مي يابد و بيشترين تجمع باكتري در سطح خاك مشاهده شد در تيمار T60 حدود 90درصد نگهداشت در عمق ده ‌سانتي‌متري خاك بود. از اين رو در شرايط كم آبياري براي جلوگيري از انتقال آلودگي باكتريايي به آب‌هاي سطحي، بايد توجه ويژه گردد. جريان آب از سمت جريان ترجيحي به سمت ماتريكس خاك سبب شد، انتقال باكتري به درون ماتريكس خاك بيشتر ‌شود. در تيمار با سطح آبياري 120و 100 درصد متوسط ميزان نگهداشت باكتري در ده سانتي‌متري لايه سطحي خاك در محل نزديك به جريان ترجيحي حدود 25 و 14 درصد نسبت به تيمار نظيرش در حالت بدون جريان ترجيحي بيش‌تر شد.