تاثير ميانگين شعاع ذرات خاك در برآورد منحني رطوبتي آب –خاك بر اساس مدل آريا و پاريس

با توجه به اينكه به دست اوردن توزيع اندازه ذرات نسبت به منحني رطوبتي خاك ساده‌تر است تعدادي از پژوهشگران از تشابه بين منحني توزيع تجمعي اندازه ذرات و منحني مشخصه رطوبتي خاك براي به دست آوردن منحني رطوبتي استفاده مي‌كنند كه يكي از آنها مدل آريا و پاريس است. مدل آريا و پاريس يك مدل فيزيكيتجربي است كه به طور گسترده براي به دست آوردن منحني رطوبتي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در اين مدل ابتدا منحني توزيع اندازه ذرات به n بخش مجزا تقسيم شده و قطر هر بخش برابر با ميانگين قطر بخش بالايي و پايين است. در اين مدل معمولا از ميانگين‌گيري حسابي استفاده مي‌شود. در اين پژوهش تاثير انتخاب ميانگين حسابي، هندسي و هارمونيك به عنوان شعاع متوسط ذرات جامد در بافت‌هاي مختلف خاك و مكش‌هاي متفاوت مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور 19 نمونه خاك در دشت سيستان با بافت‌هاي شني، لوم شني، لومي، لوم سيلتي و رسي مورد ارزيابي قرار گرفت. در خاك با بافت سبك مانند خاك شني و لوم شني بهترين نتايج زماني به دست آمد كه از ميانگين هارمونيك استفاده شد. در خاك‌هاي لوم و لوم سيلتي بهترين نتايج زماني به دست آمد كه از ميانگين‌گيري هندسي به عنوان قطر ميانگين بخش‌هاي مختلف خاك استفاده شد. در خاك سنگين مانند خاك رسي بهترين نتايج مربوط به ميانگين‌گيري حسابي بود. به طور كلي مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه استفاده از ميانگين‌گيري با روش‌هاي مختلف باعث افزايش دقت مدل آريا و پاريس در برآورد رطوبت خاك مي‌شود.