نقش تبليغات بر مصرف محصولات فرهنگي، در ميان خانواده هاي تهراني

مقدمه و هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر شناسايي نقش تبليغات در مصرف محصولات فرهنگي، در ميان خانواده‌هاي تهراني بود. نوع تحقيق توصيفي پيمايشي بود. جامعه آماري شامل خانواده‌هاي تهراني دانشجويان دكترا و ارشد دانشكده مديريت دانشگاه علوم تحقيقات تهران به تعداد 97 خانواده بود كه به صورت سرشماري در بين جامعه آماري توزيع گرديد. روش پژوهش: ابزار گردآوري اطلاعات در اين تحقيق شامل يك پرسشنامه با 30 گويه بر حسب طيف پنج درجه‌اي ليكرت بود. روايي دو پرسشنامه به صورت محتواي تاييد گرديد. پايايي پرسشنامه از طريق آلفاي كرونباخ 0/819 برآورد گرديد. تحليل داده‌ها در دو سطح توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تحليل مسير) با استفاده از نرم‌افزار Lisrel انجام شد. يافته‌ها: يافته‌ها حاكي از آن است كه تبليغات‌هاي محيطي، چاپي، القايي و پخشي از نظر پاسخگويان بر مصرف محصولات فرهنگي تاثيرگذار بوده و بيشترين تاثيرگذاري را تبليغات محيطي با ضريب مسير 0/52 و كمترين تاثيرگذاري را متغير تبليغات پخشي با ضريب مسير 0/32 بر مصرف محصولات فرهنگي داشته است. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه تبليغات مي‌تواند با فناوري‌هاي نوين در پي اطلاع‌رساني محصولات فرهنگي باشد. تبليغات محصولات فرهنگي مي‌تواند در بين مردم جامعه نيز تاثيرگذار باشد و تبادل انديشه‌ها و رفع نيازهاي اجتماعي بين افراد را موجب شود.

no abstract