روش آناتوميك (ترانس پورتال) و غير آناتوميك (ترانس تيبيال) براي بازسازي رباط صليبي قدامي (ACL) : ارزيابي باليني بيماران نظامي

Transtibial versus transportal techniques for anterior cruciate ligament (ACL) reconstruction: a clinical study of military patients

زمينه بازسازي صدمات رباط صليبي قدامي (ACL) با استفاده از روش تك باندل آرتروسكوپي يك روش معمول با ميزان موفقيت 83٪ تا 95٪ است. برخي مطالعات نشان داده كه روش ترانس پورتال براي ايجاد تونل استخوان فمور منجر به موفقيت بالاتري نسبت به روش ترانس تيبيال مي شود. مطالعات ديگري ميزان موفقيت يكساني را در هر دو روش نشان مي دهد. هدف از اين مطالعه بررسي اين موضوع است كه كدام يك از دو روش نزديكترين بيومكانيك را به ACL اصلي دارد و نتيجه بهتر براي بيماران در بردارد. روش ها اين مطالعه به صورت پيگيري مقطعي (آينده نگر) انجام شده است. نتايج باليني بازسازي ACL در بيماران نظامي با پارگي خالص ACL ارزيابي و پيگيري شد. در يك گروه 26 بازسازي ACL با استفاده از روش ترانس پورتال (TP) انجام شد و در گروه ديگر 20 بيمار با استفاده از روش ترانس تيبيال (TT) بازسازي شدند. يافته ها در پيگيري نهايي، هشت بيمار (40٪) در گروه TT و پنج مورد (19.23٪) در گروه TP تست <> مثبت داشتند. سه بيمار (15٪) در گروه TT و 9 بيمار (34.61٪) در گروه TP تست <> مثبت داشتند. از نظر آماري اختلاف معني داري در تست Pirot (06/0= p) و آزمون Lachman (35/0 = p) بين دو گروه وجود نداشت. ميانگين نمرات Lysholm در گروه TT و TP به ترتيب 2.5 ± 92.8 و 2.8 ± 93.2 بود (01/0 = p). ميانگين زاويه پيوند در گروه TT و در گروه TP به ترتيب 2.9± 68.7 و 4.1 ± 6/43 بود (001/0 = p). هيچ ارتباطي بين زاويه قرارگيري گرافت و رضايت بيماران (Lysholm Score) پس از جراحي (P> 0.05) و بين زاويه قرارگيري گرافت و تست هاي (ناپايداري) زانو (P> 0.05) بين دو گروه مشاهده نشد. نتيجه گيري تفاوت باليني معني داري بين دو روش مشاهده نشد. هيچ تفاوت باليني قابل توجهي بين دو روش يافت نشد و بنابراين، هر دو روش مي توانند نتايج خوبي داشته باشند.

Background Reconstruction of anterior cruciate ligament (ACL) injuries using arthroscopic single-bundle method is a common procedure with a success rate of 83% to 95%. Some studies have shown that the transportal method for drilling the femoral tunnel results in a higher success rate than transtibial approach. Other studies show equal rate of success in both approaches. The aim of this study was to investigate which one of the two methods has nearest biomechanics to the original ACL and better outcome for patients. Methods This study was a cross sectional (prospective) follow up. The clinical results of the ACL reconstruction in military patients with pure ACL rupture were evaluated and followed up. In one group 26 ACL reconstruction was done using the transportal (TP) technique and in the other group 20 ligaments were reconstructed using the transtibial (TT) method. Results At the final follow-up, eight patients (40%) in the TT group and five cases (19.23%) in the TP group had a positive pivot test. Three patients (15%) in the TT group and nine patients (34.61%) in the TP group had a positive Lachman test. There was no statistically significant difference in the pivot test (P=0.06) and Lachman test (P=0.35) between the two groups. Mean Lysholm scores were 92.8 ± 2.5 and 93.2 ± 2.8 in the TT and the TP groups, respectively (P = 0.51). The averages of the graft angle were 68.7 ± 2.9 and 43.6 ± 4.1 in TT and the TP groups, respectively (p = 0.001). Any correlation between the graft angle and the patients’ concurrence (Lysholm score) after surgery (P>0.05) and any correlation between the graft angle and the instability testes (P>0.05) were not observed between the two groups. Conclusion No significant clinical difference was found between the two techniques. No significant clinical differences were found between two techniques and therefore, both of them can create good results.