بررسي برخي صفات بيوشيمايي ارقام متحمل و حساس گندم تريتيكوم بيوتيكوم تحت تنش شوري

شوري، يكي از مهم‌ترين تنش هاي غير زنده محيطي است و يكي از مهم‌ترين عوامل كاهش رشد و عملكرد گياهان زراعي از جمله گندم مي باشد. گندم يكي از پر اهميت‌ترين محصولات زراعي در ايران مي باشد و سطوح پلوئيدي گندم به عنوان يك منبع مهم از ژن‌‌هاي ممتاز بوده و مطالعه روي اين گونه ها به منظور استفاده در فعاليت‌‌هاي اصلاحي بسيار مطلوب است. گندم ديپلوييد داراي ۲۷ گونه‌ي متفاوت است. در اين ميان T.boeticum گسترده‌ترين نوع گندم وحشي كه در مناطق سرد نيمه غربي كشور انتشار دارد. اين پژوهش در سال ۱۳۹۸ در دانشگاه تحصيلات تكميلي صنعتي و فناوري پيشرفته كرمان بر روي دو ژنوتيپ مختلف از گندم T.boeticum كه متعلق به كردستان و لرستان ايران است مورد بررسي و اجرا قرار گرفت. بذور اين گندم ها در زمستان سال ۹۸ به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار كشت شدند و در دو سطح تنش شوري صفر و ۱۲۵ ميلي مولار مورد تجزيه آماري قرار گرفتند. نتايج حاصل از تجزيه واريانس صفات شامل رنگيزه‌‌هاي فتوسنتزي، قندهاي محلول، پروتيين ها، فنل ها، پرولين، نشت يوني، رطوبت نسبي، پراكسيدهيدروژن، طول ريشه، برخي آنزيم آنتي اكسيداني و سنجش سديم و پتاسيم نشان داد، بين سطوح ژنوتيپ و سطوح تنش شوري و همچنين اثرات متقابل اين دو تيمار از نظر صفات مورد بررسي اختلاف معني داري وجود دارد.