تأثير استفاده از شبكه‌هاي پيام‌رسان تلفن همراه بر عادت مطالعه بر اساس نظريۀ راجرز: مطالعۀ موردي دانشجو-معلمان دانشگاه فرهنگيان استان خراسان جنوبي

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير استفاده از شبكۀ پيام‌رسان تلگرام بر عادت مطالعۀ دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگيان استان خراسان جنوبي انجام شده است.روش: پژوهش حاضر از نظرِ هدف كاربردي و بر اساس نحوۀ گردآوري اطلاعات در زمرۀ پژوهش‌هاي شبه‌آزمايشي از نوع طرح پيش‌آزمونپس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعۀ پژوهش شامل كليۀ دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگيان استان خراسان جنوبي است كه در سال تحصيلي 1396-1397 مشغول به تحصيل بودند. براي انتخاب گروه نمونه از روش نمونه‌گيري در دسترس استفاده شد. به‌منظور سنجش عادت مطالعۀ آزمودني‌ها از مقياس عادت‌هاي مطالعۀ پالساني و شارما (1989) استفاده شد. براي اجراي مداخلۀ متغير مستقل، پروتكلي مبتني بر مباني نظريۀ راجرز طراحي، و به گروه آزمايش آموزش‌هاي لازم ارائه شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان مي‌دهد تفاوت معناداري بين ميانگين عادات مطالعه در گروه آزمايش و گروه كنترل وجود ندارد. بر اين اساس، مي‌توان نتيجه گرفت كه استفاده از شبكۀ پيام‌رسان تلگرام تأثير معناداري بر عادات مطالعۀ دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگيان نداشته است. تحليل يافته‌ها نشان مي‌دهد كه دانشجويان در عمل، خواندن از طريق شبكه‌هاي پيام‌رسان را دشوار مي‌بينند، و احتمال تأثيرگذاري شبكۀ پيام‌رسان تلگرام مي‌تواند از طريق ارتقاي سطح دانش و مهارت دانشجويان در استفاده از اين شبكه‌ها افزايش يابد. اصالت/ارزش: پژوهش حاضر تأثير معناداري استفادۀ از شبكۀ پيام‌رسان تلگرام مبتني بر تلفن همراه را بر عادت مطالعۀ دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگيان بررسي كرده است. اين پژوهش با توجه به اينكه براي رسيدن به نتيجه از روش شبه‌آزمايشي بر مبناي نظريۀ راجرز استفاده كرده است داراي نوآوري روش‌شناختي و بافتي است.