ويژگي‌هاي روان‌سنجي نسخه فارسي پرسشنامه «رفتارهاي اجتنابي ناشي از ترس از افتادن» در سالمندان

سابقه افتادن يا نبود تعادل ممكن است موجب ترس از سقوط شود كه اين امر مي تواند به اجتناب از انجام‌دادن فعاليت‌ها توسط فرد منجر شود. درنهايت اين اجتناب از فعاليت مي‌تواند چرخه اي معيوب از شرطي زدايي و افتادن هاي مكرر ايجاد كند؛ براين اساس، مطالعه حاضر با هدف تعيين ويژگي هاي روان‌سنجي نسخه فارسي پرسشنامه «رفتارهاي اجتنابي ناشي از ترس از افتادن» در سالمندان شهر شيراز انجام شد. در اين پژوهش، 532 سالمند با ميانگين سني 6.77 ± 69.25 با روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب و مطالعه شدند. براي بررسي روايي سازه از روش تحليل عاملي تأييدي مبتني بر مدل معادلات ساختاري، به منظور بررسي روايي افتراقي از مقايسه بين دو گروه با و بدون سابقه افتادن، براي بررسي روايي همگرا ارتباط بين پرسشنامه «رفتارهاي اجتنابي ناشي از ترس از افتادن» با مقياس هاي «اعتماد به تعادل فعاليت هاي خاص»، «خودكارآمدي افتادن» و «آزمون زمان بلندشدن و رفتن» مطالعه شد. پايايي پرسشنامه نيز از روش پايايي بازآزمايي و تعيين همساني دروني به‌دست آمد. براساس نتايج اين پژوهش، روايي و پايايي پرسشنامه «رفتارهاي اجتنابي ناشي از ترس از افتادن» در بين سالمندان شهر شيراز تأييد شد. علاوه‌براين، يافته‌هاي پژوهش اين نظريه را تأييد مي‌كنند كه پرسشنامه «رفتارهاي اجتنابي ناشي از ترس از افتادن» رفتار اجتنابي را به‌جاي اطمينان به حفظ تعادل، خودكارآمدي يا ترس مي‌سنجد. در حال ‌حاضر، هيچ ابزار ارزيابي ديگري وجود ندارد كه پسايندهاي اختلال در تعادل و افتادن را به‌صورت مفيد و عملي در فضاي باليني بررسي و ارزيابي كند.