مباني فقهي- حقوقي ايران در مقابله با رفتارهاي آلوده كننده هوا

Legal-jurisprudence Principles of Islamic Republic of Iran Criminal Policy against Behaviors leading to air pollution: Challenges and Solutions

رفتارهاي آلوده‌كننده هوا، شامل آن دسته از رفتارها اعم از فعل و ترك فعل است كه منجر به انتشار يك يا چند آلاينده در هواي آزاد به گونه‌اي مي‌گردد كه كيفيت هوا را به نحوي تغيير دهد كه براي سلامت انسان و موجودات زنده يا آثار و ابنيه، زيان‌آور بوده و سبب از بين رفتن يا كاهش سطح رفاه عمومي گردد. عواقب و تاثيرات منفي و فراگير چنين رفتارهايي(از جنبه‌هاي مختلف اعم از بهداشتي، اجتماعي، سياسي، حقوقي و ...) سبب شده كه دولت‌ها مقابله با آنها را به صورت يك مساله محيط زيستي و به عنوان يكي از مهم‌ترين حق‌هاي بشري، در برنامه‌ريزي‌هاي كلان خود مورد توجه قرار دهند. يكي از روش‌هاي مقابله با اين رفتارها، بهره‌گيري از سياست جنايي، به عنوان يك برنامه جامع، موثر و كاراست كه با مباني و چارچوبي مشخص، به كاهش و يا حذف ارتكاب اين رفتارها مي‌پردازد. ليكن، از آنجا كه دستيابي به شناختي صحيح از سياست جنايي ايران در اين خصوص در وهله نخست، نيازمند شناخت مباني سياست مذكور است، لذا، اين پژوهش با بهره‌گيري از روش توصيفي- تحليلي و ابزار كتابخانه‌اي به بررسي مباني فقهي و حقوقي به عنوان مهمترين و اساسي‌ترين مباني سياست جنايي ايران در مقابله با رفتارهاي آلوده‌ساز هوا مي‌پردازد.

In fact, behaviours leading to air pollution includes omissions and acts leading to release of one or some contaminants in the air in a way that some changes are noticed in the air quality and these changes put human and other living beings health in danger and they are harmful and cause disturbance in public welfare or reduce it drastically. The consequences and negative effects of such behaviors ( hygienic, social, political, legal aspects and etc..) have made the governments to take action against it and consider it as an environmental issue and one of the most important human rights in their macro-political planning. One of the preventive methods is utilizing criminal policy as a comprehensive and effective plan with certain principles and framework that reduce or omit these acts. But as the proper understanding of criminal policy in Iran needs realizing the mentioned policy principles, this paper has used descriptive-analytical method and library instruments to examine legal-jurisprudence principles as the most significant and fundamental criminal policy principles to prevent the behaviours leading to air pollution