الگوي مكان‌يابي گردشگري ورزشي پايدار با استفاده از ارزيابي مدل محيط زيستي: شهرستان لاهيجان

هدف از پژوهش حاضر، تعيين الگوي مكان يابي گردشگري ورزشي در شهرستان لاهيجان با استفاده از ارزيابي مدل محيط زيستي و از طريق ابزار GIS (سيستم اطلاعات جغرافيايي) و رويهم‌گذاري لايه‌هاي اطلاعاتي مي‌باشد. پس از تهيه لايه‌هاي اطلاعاتي مورد نياز با استفاده از مدل‌هاي محيط زيستي موجود گردشگري، لايه‌هاي مذكور در محيط GIS تلفيق شد و براي انجام اين‌ كار از توابع Overlay در نرم‌افزار Arcview 9,2 استفاده گرديد. در نهايت پس از تهيه نقشه نهايي، در مقياس شهرستان به اجراي مدل‌هاي اكولوژيك گردشگري ورزشي پرداخته شد و نواحي داراي قابليت، شناسايي گرديدند. نتايج بيانگر آن است كه منطقه مورد مطالعه را مي‌توان به دو بخش اصلي (جنوبي و شمالي) و سه زون تقسيم نمود. در مجموع، 36321.9 هكتار از منطقه پتانسيل گردشگري گسترده (كلاس 1 با سهم 89 درصدي) از كل محدوده واجد شرايط براي گردشگري گسترده مي‌باشد. اين زون شامل ورزش‌هاي كايت‌سواري، پياده‌روي، سواركاري، دويدن، شكار و صيد و مسيرنوردي است. از سوي ديگر، 30288.2 هكتار واجد شرايط گردشگري متمركز (كلاس 1 با سهم 74 درصدي) مي‌باشد. برخي از فعاليت‌هاي پيشنهادي براي اين زون شامل دوچرخه‌سواري، خورگشت، موتورسواري، گلف، رالي موتور، رالي اتومبيل، رالي دوچرخه، گلايدر و هواپيماهاي سبك مي‌باشد. رويهم رفته، بخش‌هاي جنوبي شهرستان، از پتانسيل بالايي براي توسعه فعاليت‌هاي تفرجي متمركز برخوردار نمي‌باشند و اصرار بر انجام اين نوع فعاليت‌ها بدون برنامه‌ريزي و ملاحظات زيست‌محيطي، صدمات جبران‌ناپذيري را بر محيط طبيعي اين مناطق وارد مي آورد. از سوي ديگر، اكوسيستم آبي موجود در منطقه نيز به دليل برخورداري از سطح كاربري كم، قابليت توسعه گردشگري ورزشي را ندارد.