تأثيراعمال هم‌زمان 12 هفته تمرين ايروبيك و يوگا و مصرف امگا-3بر سطوح كاتكولامين‌ها‌ي ادرار و درجه بيش‌فعالي دانش‌آموزان بيش‌فعال هفت تا 11 سال

كاهش سطوح كاتكولامين‌ها عامل مؤثر در وقوع بيش‌فعالي  (ADHD)است. هدف از انجام‌دادن پژوهش حاضر، مطالعه اثر اعمال هم‌زمان 12 هفته تمرين ايروبيك، يوگا و مصرف امگا-سه بر درجه بيش‌فعالي و سطوح كاتكولامين‌هاي دانش‌آموزان بيش‌فعال هفت تا 11 سال بود. 43 دانش‌‌آموز به‌صورت تصادفي به گروه‌هاي كنترل سالم (تعداد = هشت)، كنترل بيش‌فعال (تعداد = هشت)، امگا‌سه بيش‌فعال (تعداد = نُه)، تمرين بيش‌فعال (تعداد = نُه) و تمرين + امگا‌سه بيش‌فعال (تعداد = نُه) تقسيم شدند. گروه‌هاي تمريني 12 هفته تمرين ايروبيك و يوگا (پنج جلسه 35 تا 60 دقيقه‌‌اي) و گروه‌هاي مصرف مكمل، امگا‎سه (روزانه 1200 ميلي‌گرم) مصرف كردند. سطوح اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين ادرار و درجه بيش‌فعالي آزمودني‌ها قبل و بعد از مطالعه اندازه‌گيري شد و با استفاده از آزمون تحليل كواريانس در بين گروه‌ها مقايسه شد. در ابتداي مطالعه، سطوح اپي‌نفرين و نور‌اپي‌نفرين گروه كنترل بيش‌فعال به‌طور معناداري از گروه سالم پايين‌تر بود (P 0.01). در انتهاي مطالعه، سطوح اپي‌نفرين ادرار گروه امگا‌سه (P 0.01)، نوراپي‌‌نفرين ادرار گروه تمرين (P 0.01) و هر دو يعني اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين گروه تركيبي در مقايسه با گروه كنترل بيش‌فعال (P 0.01) به‌طور معناداري بالاتر بود. مقادير پس‌آزمون درجه بيش‌فعالي در گروه‌هاي امگا‌سه (P 0.01)، تمرين (P 0.01) و تركيبي (P 0.01) در مقايسه با گروه كنترل بيش‌فعال به‌طور معنا‌داري كم بود. همچنين در گروه تركيبي مقادير بيش‌فعالي از گروه تـمرين كمتر بود (P 0.01). پژوهش حاضر نشان داد كه مصرف امگاسه و انجام‌دادن تمرين ايروبيك و يوگا به‌تنهايي، به‌ترتيب با افزايش سطوح اپي‌نفرين و نوراپي‌نفرين موجب بهبود بيش‌فعالي ‌مي‌شود و اعمال هر دو متغير به‌طور هم‌زمان، با هدف قراردادن هر دو هورمون اين اثرهاي مفيد را تشديد مي‌كند.