آثار هشت هفته تمرين هوازي و مقاومتي بر سالوسين‌ها و شاخص‌هاي التهابي در زنان ديابتي نوع دو

اين پژوهش با هدف بررسي آثار هشت هفته تمرين هوازي و تمرين مقاومتي بر سطوح سالوسين هاي آلفا و بتا و شاخص هاي التهابي در زنان مبتلا به ديابت نوع دو انجام شد. بدين‌منظور، 45 آزمودني داوطلب به‌طور تصادفي به سه گروه 15 نفره تمرين هوازي، تمرين مقاومتي و كنترل تقسيم شدند. تمرين هاي مقاومتي و هوازي به‌مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و با پيروي از يك الگوي پيشرفت تدريجي انجام شدند. تمرين مقاومتي شامل هشت تا 12 تكرار و شدت 60 تا 70 درصد يك تكرار بيشينه و تمرين هوازي شامل 30 تا 50 دقيقه دويدن روي نوار گردان با شدت 65 تا 75 درصد ضربان قلب بيشينه بود. پيش و پس از دوره مداخله، سطوح سرمي سالوسين هاي آلفا و بتا، مالون دي آلدئيد و اينترلوكين يك بتا در هر سه گروه اندازه گيري شد. نتايج نشان دهنده كاهش معنادارسطوح سالوسين بتا در گروه هوازي(P = 0.015)  و گروه مقاومتي(P = 0.019)  بود. از سوي‌ ديگر، سطوح سالوسين آلفا در هر دو گـروه هـوازي (P = 0.034) و مقاومتي (P = 0.012)افزايش معنادار داشت. همـچنين سـطوح اينتـرلوكين يك بتـادر گـروه هـوازي (P = 0.034) و مقاومتي (P = 0.041) كاهش معنادار داشت، اما سطوح مالون دي آلدئيددر هيچ‌كدام از گروه ها تغيير معنادار نداشت. تغييرات سطوح سالوسين آلفا، سالوسين بتا و اينترلوكين يك بتابين دو گروه هوازي و مقاومتي تفاوت معنادار نداشت. براساس نتايج پژوهش حاضر، انجام هشت هفته تمرين مقاومتي يا تمرين هوازي مي تواند آثار سودمندي بر سطوح سالوسين هاي آلفا و بتا و اينترلوكين يك بتادر زنان مبتلا به ديابت نوع دو داشته باشد.