اثربخشي مشاوره گروهي به شيوه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر تعهد سازماني كاركنان دانشگاه

زمينه: پژوهش هايي در زمينه تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر استرس شغلي، افسردگي شغلي و ادراك انجام شده است، اما درباره تأثير مشاوره گروهي به شيوه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تعهد سازماني شكاف تحقيقاتي وجود دارد. هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشي مشاوره گروهي به شيوه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تعهد سازماني كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان بود. روش: پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و از طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي كاركنان اداري (غير از اعضاي هيأت علمي) دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان در سال تحصيلي 1397-1396 بود، كه 24 نفر به شيوه تصادفي به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 12 نفر) جايگزين شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه تعهد سازماني آلن و ماير (1990) و جلسات مشاوره گروهي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد فلكسمن و همكاران (1970). تحليل داده ها با بهره گيري از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيري و تحليل كوواريانس چند متغيري انجام شد. يافته ها: مشاوره گروهي به شيوه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد به طور معناداري موجب ارتقاء تعهد سازماني شركت كنندگان گروه آزمايش در مرحله پس آزمون شد و مشاوره گروهي به شيوه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در بهبود مؤلفه هاي تعهد سازماني كاركنان (تعهد عاطفي، تعهد مستمر و تعهد هنجاري) تأثير مثبت و معناداري داشته است (0/01 P). نتيجه گيري: مشاوره گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد باعث بهبود و افزايش تعهد سازماني كاركنان شد.